روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

قال الصادق ع لبعض اصحابه :

إِذَا أُدْخِلَتْ عَلَيْكَ أَهْلُكَ فَخُذْ بِنَاصِيَتِهَا وَ اِسْتَقْبِلْ بِهَا اَلْقِبْلَةَ وَ قُلْ اَللَّهُمَّ بِأَمَانَتِكَ أَخَذْتُهَا وَ بِكَلِمَاتِكَ اِسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا فَإِنْ قَضَيْتَ لِي مِنْهَا وَلَداً فَاجْعَلْهُ مُبَارَكاً سَوِيّاً وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ شِرْكاً وَ لاَ نَصِيباً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶

امام صادق عليه السّلام به پاره‏اى از يارانش (كه ظاهرا ليث مرادى است) فرمود: هر گاه همسرت را با تو دست بدست دادند دست بر موى پيشانى وى گذار و او را رو بقبله نما و بگو: «اللّهمّ بأمانتك أخذتها و بكلماتك استحللت فرجها فإن قضيت لي منها ولدا فاجعله مباركا سويّا، و لا تجعل للشّيطان فيه شركا و لا نصيبا» (پروردگارا به امانتت او را پذيرفتم و با كلمات تو او را بر خود حلال ساختم، پس اگر فرزندى براى من نصيب كرده‏اى او را مبارك و سالم و صحيح قرار ده و شيطان را در او با من شريك مساز و نصيبى براى آن قرار مده).