روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

روي محمد بن قيس عن ابي جعفر ع قال :

إِذَا شَهِدَ عِنْدَ اَلْإِمَامِ شَاهِدَانِ أَنَّهُمَا رَأَيَا اَلْهِلاَلَ مُنْذُ ثَلاَثِينَ يَوْماً أَمَرَ اَلْإِمَامُ بِإِفْطَارِ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ إِذَا كَانَ شَهِدَا قَبْلَ زَوَالِ اَلشَّمْسِ وَ إِنْ شَهِدَا بَعْدَ زَوَالِ اَلشَّمْسِ أَمَرَ اَلْإِمَامُ بِإِفْطَارِ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ أَخَّرَ اَلصَّلاَةَ إِلَى اَلْغَدِ فَيُصَلِّي بِهِمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۱

محمّد بن قيس از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: زمانى كه دو شاهد نزد امام شهادت دهند كه سى روز پيش هلال را ديده‏اند و اين شهادت ايشان قبل از زوال شمس باشد امام به افطار آن روز فرمان ميدهد، و اگر شهادت ايشان بعد از زوال باشد، امام به افطار آن روز حكم ميكند، ولى نماز را تا فردا به تأخير مى‏افكند و روز بعد با ايشان نماز ميگزارد.