روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۲۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَدْرَكَ‏ جَمْعاً فَقَدْ أَدْرَكَ اَلْحَجَ‏ وَ قَالَ أَيُّمَا قَارِنٍ أَوْ مُفْرِدٍ أَوْ مُتَمَتِّعٍ قَدِمَ وَ قَدْ فَاتَهُ اَلْحَجُّ فَلْيَحِلَّ بِعُمْرَةٍ وَ عَلَيْهِ اَلْحَجُّ مِنْ قَابِلٍ قَالَ وَ قَالَ فِي رَجُلٍ أَدْرَكَ اَلْإِمَامَ وَ هُوَ بِجَمْعٍ‏ فَقَالَ إِنْ ظَنَّ أَنَّهُ يَأْتِي‏ عَرَفَاتٍ‏ فَيَقِفُ بِهَا قَلِيلاً ثُمَّ يُدْرِكُ‏ جَمْعاً قَبْلَ طُلُوعِ اَلشَّمْسِ فَلْيَأْتِهَا فَإِنْ ظَنَّ أَنَّهُ لاَ يَأْتِيهَا حَتَّى يُفِيضُوا فَلاَ يَأْتِيهَا وَ قَدْ تَمَّ حَجُّهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۹

معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه مشعر را درك كند حجّ را درك كرده است؛ و فرمود: هر حاجّ كه به حجّ‏ قرآن يا افراد و يا تمتّع وارد شده و حجّ از او فوت گشته، ميبايد بعمره محلّ شود، و حجّ سال آينده بر ذمّه او است. راوى گفت: و در باره كسى كه امام را درك كند در حالى كه او در مشعر باشد، امام فرمود: اگر گمان او اين باشد كه بعرفات مى‏آيد، و اندكى در آنجا وقوف ميكند، و پس از آن قبل از طلوع خورشيد مشعر را درك مينمايد، پس بعرفات بيايد، ولى اگر گمانش اينست كه وقتى بعرفات ميرسد كه مردم كوچ كرده باشند، پس بعرفات نيايد، و در مشعر اقامت كند- و حجّش بتمام و كمال رسيده است.