روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۶۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وُجُوبِ الْجُمُعَةِ وَ فَضْلِهَا وَ مَنْ وُضِعَتْ عَنْهُ وَ الصَّلَاةِ وَ الْخُطْبَةِ فِيهَا

قال ابو جعفر الباقر ع لزراره بن اعين :

إِنَّمَا فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى اَلنَّاسِ مِنَ‏ اَلْجُمُعَةِ إِلَى‏ اَلْجُمُعَةِ خَمْساً وَ ثَلاَثِينَ صَلاَةً مِنْهَا صَلاَةٌ وَاحِدَةٌ فَرَضَهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي جَمَاعَةٍ وَ هِيَ اَلْجُمُعَةُ وَ وَضَعَهَا عَنْ تِسْعَةٍ عَنِ اَلصَّغِيرِ وَ اَلْكَبِيرِ وَ اَلْمَجْنُونِ وَ اَلْمُسَافِرِ وَ اَلْعَبْدِ وَ اَلْمَرْأَةِ وَ اَلْمَرِيضِ وَ اَلْأَعْمَى وَ مَنْ كَانَ عَلَى رَأْسِ فَرْسَخَيْنِ‏ وَ اَلْقِرَاءَةُ فِيهَا بِالْجَهْرِ وَ اَلْغُسْلُ فِيهَا وَاجِبٌ وَ عَلَى اَلْإِمَامِ فِيهَا قُنُوتَانِ قُنُوتٌ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلْأُولَى قَبْلَ اَلرُّكُوعِ وَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ بَعْدَ اَلرُّكُوعِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۰

امام باقر عليه السّلام به زرارة بن أعين فرمود: همانا خداوند عزّ و جلّ از هر جمعه تا جمعه ديگر سى و پنج ركعت نماز بر مردمان واجب گردانيده است و از ميان اين نمازها تنها يك نماز است كه خداوند عزّ و جلّ فرض گردانيده كه بجماعت برگزار شود و آن نماز جمعه است و از نه گروه آن را ساقط ساخته كه عبارتند از: طفل صغير، شخص سالخورده، مجنون، مسافر، بنده، زن، مريض، كور و نابينا، و كسى كه در دو فرسخى از محلّ اقامه نماز جمعه سكونت داشته باشد. و قراءت را در نماز جمعه بلند بايد خواند و غسل جمعه در نماز جمعه واجب است و نيز در نماز جمعه دو قنوت بر عهده امام است يكى پيش از ركوع در ركعت اوّل و ديگرى پس از ركوع در ركعت دوّم. و هر كس بتنهائى نماز جمعه را بخواند (يعنى شرائط آن جمع نباشد و كس ديگرى هم غير از او نباشد يا بنماز جمعه نرسيده و ناگزير باشد كه بتنهائى آن را اقامه‏ كند) چهار ركعت نماز ظهر مى‏خواند و يك قنوت بر او است و آن پيش از ركوع در ركعت اوّل است. و آنچه در اين گفتار در مورد ركوع آمده (كه دو قنوت دارد) جز حريز كه از زراره روايت كرده هيچ كس ديگر آن را روايت نكرده است. و امّا آنچه من خود بدان عمل مى‏كنم و فتوى بدان ميدهم كه ديگران عمل كنند و استادانم- كه رحمت خدا بر ايشان باد- بدان قائل بودند اينست كه بطور كلّى يك قنوت در تمامى نمازها چه در نماز جمعه و چه غير آن در ركعت دوّم پس از قراءت پيش از ركوع است.