وَضَعَهَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

تعبیر به «وضع» در مورد «زمین»، در برابر «رفع» در مورد «آسمان»، علاوه بر لطف خاصى که در این مقابله است، اشاره پر معنایى به تسلیم بودن زمین و منابع آن در مقابل انسان است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گذاشتن. مثل گذاشتن بار به زمين. [حج:2]. هر باردار بارش را مى‏گذارد. [رحمن:10].مراد از وضع چنانكه گفته‏اند ايجاد است مثل [آل عمران:96]. كه به معنى احداث و ساخته شدن است. *[توبه:47]. ايضاع به معنى سرعت در سير است. ظاهرا مراد از آن در آيه سرعت وضع است يعنى: اگر منافقان با شما به جنگ خارج مى‏شدند جز تباهى نمى‏افزودند و به سرعت در ميان شما منازعه و سستى مى‏افكندند و به شما فتنه آرزو مى‏كردند. موضع: مصدر ميمى و اسم مكان است [نساء:46]. از آنانكه يهودى شدند كلمات را از مواضع خود كنار و منحرف مى‏كنندرجوع شود به «حرف - تحريف» * [غاشيه:13-14]. در آن بهشت سريرهايى است بالا رفته و قدحهايى است گذاشته شده (دركنار چشمه‏ها و نحو آن )


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...