روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت

و روي صفوان بن مهران الجمال عن ابي عبد الله ع انه قال :

مَاتَ رَجُلٌ مِنَ اَلْمُنَافِقِينَ فَخَرَجَ‏ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع‏ يَمْشِي فَلَقِيَ مَوْلًى لَهُ فَقَالَ لَهُ إِلَى أَيْنَ تَذْهَبُ فَقَالَ أَفِرُّ مِنْ جِنَازَةِ هَذَا اَلْمُنَافِقِ أَنْ أُصَلِّيَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَهُ‏ اَلْحُسَيْنُ ع‏ قُمْ إِلَى جَنْبِي فَمَا سَمِعْتَنِي أَقُولُ فَقُلْ مِثْلَهُ قَالَ فَرَفَعَ يَدَيْهِ فَقَالَ‏ اَللَّهُمَّ أَخْزِ عَبْدَكَ فِي عِبَادِكَ وَ بِلاَدِكَ اَللَّهُمَّ أَصْلِهِ أَشَدَّ نَارِكَ اَللَّهُمَّ أَذِقْهُ حَرَّ عَذَابِكَ فَإِنَّهُ كَانَ يُوَالِي أَعْدَاءَكَ وَ يُعَادِي أَوْلِيَاءَكَ وَ يُبْغِضُ‏ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۱

صفوان بن مهران جمّال از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: مردى از منافقان فوت شد، و حسين بن علىّ عليهما السّلام به جنازه آن منافق بيرون شده و ميرفت كه در راه با غلام آزاد كرده خود يا يكى از شيعيانش ملاقات كرد و حضرت از او پرسيد كجا ميروى؟ عرضكرد: از جنازه اين منافق ميگريزم كه حاضر نباشم تا بر او نماز كنم، امام عليه السّلام باو فرمود: بيا كنار من بايست و آنچه از من شنيدى تو نيز تكرار كن، راوى گويد: آن حضرت دستهاى خود را بلند كرده و فرمود: «اللّهمّ اخز عبدك في عبادك و بلادك، اللّهمّ اصله اشدّ نارك، اللّهمّ اذقه حرّ عذابك فإنّه كان يوالي اعداءك و يعادي اولياءك و يبغض اهل بيت نبيّك» يعنى: خداوندا اين بنده‏ات را در ميان بندگانت و در شهرهاى خود خوار و بى‏آبرو گردان، بار خدايا او را با سختترين آتش خود آتش افروز جهنم گردان، بار خدايا سوزندگى عذابت را به او بچشان، همانا او با دشمنان تو دوستى ميكرد و با اولياء و دوستان تو دشمنى ميكرد و نسبت به خاندان پيامبر تو كينه‏توزى و دشمنى مينمود.