روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت
و روي صفوان بن مهران الجمال عن ابي عبد الله ع انه قال :
| من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۲ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۱
صفوان بن مهران جمّال از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: مردى از منافقان فوت شد، و حسين بن علىّ عليهما السّلام به جنازه آن منافق بيرون شده و ميرفت كه در راه با غلام آزاد كرده خود يا يكى از شيعيانش ملاقات كرد و حضرت از او پرسيد كجا ميروى؟ عرضكرد: از جنازه اين منافق ميگريزم كه حاضر نباشم تا بر او نماز كنم، امام عليه السّلام باو فرمود: بيا كنار من بايست و آنچه از من شنيدى تو نيز تكرار كن، راوى گويد: آن حضرت دستهاى خود را بلند كرده و فرمود: «اللّهمّ اخز عبدك في عبادك و بلادك، اللّهمّ اصله اشدّ نارك، اللّهمّ اذقه حرّ عذابك فإنّه كان يوالي اعداءك و يعادي اولياءك و يبغض اهل بيت نبيّك» يعنى: خداوندا اين بندهات را در ميان بندگانت و در شهرهاى خود خوار و بىآبرو گردان، بار خدايا او را با سختترين آتش خود آتش افروز جهنم گردان، بار خدايا سوزندگى عذابت را به او بچشان، همانا او با دشمنان تو دوستى ميكرد و با اولياء و دوستان تو دشمنى ميكرد و نسبت به خاندان پيامبر تو كينهتوزى و دشمنى مينمود.
