روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۰۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ مَا يُنَجِّسُ الثَّوْبَ وَ الْجَسَد

و سال ابو الاعز النخاس ابا عبد الله ع فقال :

إِنِّي أُعَالِجُ اَلدَّوَابَّ فَرُبَّمَا خَرَجْتُ بِاللَّيْلِ وَ قَدْ بَالَتْ وَ رَاثَتْ فَتَضْرِبُ إِحْدَاهَا بِيَدِهَا أَوْ بِرِجْلِهَا فَيُنْضَحُ عَلَى‏ ثَوْبِي فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۱

ابو الأعزّ نخّاس (فروشنده چهار پايان، و غلام و كنيز) از امام صادق عليه السلام پرسيد: من سر و كارم با چهار پايان است و بسا پيش مى‏آيد كه بهنگام شب بيرون مى‏آيم و چهار پايان بول كرده و سرگين مياندازند پس يكى از آنها دست يا پايش را در آن زده و به جامه من ترشّح ميكند، چه كنم؟ آن حضرت فرمود: اشكالى بر آن نيست. و باكى نيست كه فضله مرغ خانگى و كبوتر به جامه رسد، و در فضله و بول هر حيوانى كه پرواز كند و بال زند اشكالى نيست و نيز بول هر حيوانى كه گوشتش خورده مى‏شود (حلال گوشت) اگر به جامه رسد، و باكى نيست اگر شير زن شير ده كه به لباسش بريزد و بسيار در آيد و خشك شود (يا بر حسب بعض نسخ: زن آن جامه را بپوشد و نماز كند).