روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۸۳

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن جميل بن صالح عن ابي خالد الكابلي عن ابي جعفر ع قال :

ضَرَبَ اَللََّهُ‏ مَثَلاً رَجُلاً فِيهِ شُرَكََاءُ مُتَشََاكِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيََانِ مَثَلاً قَالَ أَمَّا اَلَّذِي فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ فُلاَنٌ اَلْأَوَّلُ يُجْمِعُ اَلْمُتَفَرِّقُونَ وِلاَيَتَهُ وَ هُمْ فِي ذَلِكَ يَلْعَنُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ يَبْرَأُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ فَأَمَّا رَجُلٌ سَلَمُ رَجُلٍ فَإِنَّهُ اَلْأَوَّلُ حَقّاً وَ شِيعَتُهُ ثُمَّ قَالَ إِنَ‏ اَلْيَهُودَ تَفَرَّقُوا مِنْ بَعْدِ مُوسَى ع‏ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً مِنْهَا فِرْقَةٌ فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ سَبْعُونَ فِرْقَةً فِي‏ اَلنَّارِ وَ تَفَرَّقَتِ‏ اَلنَّصَارَى‏ بَعْدَ عِيسَى ع‏ عَلَى اِثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي‏ اَلنَّارِ وَ تَفَرَّقَتْ هَذِهِ اَلْأُمَّةُ بَعْدَ نَبِيِّهَا ص‏ عَلَى ثَلاَثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً اِثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِرْقَةً فِي‏ اَلنَّارِ وَ فِرْقَةٌ فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ مِنَ اَلثَّلاَثِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً ثَلاَثَ عَشْرَةَ فِرْقَةً تَنْتَحِلُ وَلاَيَتَنَا وَ مَوَدَّتَنَا اِثْنَتَا عَشْرَةَ فِرْقَةً مِنْهَا فِي‏ اَلنَّارِ وَ فِرْقَةٌ فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ سِتُّونَ فِرْقَةً مِنْ سَائِرِ اَلنَّاسِ فِي‏ اَلنَّارِ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۷

ابو خالد كابلى گويد امام باقر عليه السّلام (در تفسير اين آيه): «خدا مثلى ميزند، مردى كه شريكان بر سر او كشاكش كنند، و مردى كه تسليم مرد ديگر است، آيا حكايت اين دو يكسان است»؟ (سوره زمر آيه ۳۰) فرمود: اما آن كس كه شريكان بر سر او بكشاكش پرداختند همان فلانى- اولى- بود (يعنى خليفه اول)، كه گروههاى مختلف بحكومت او گرد آمدند و با اين حال يك ديگر را لعن و نفرين ميكردند، و از همديگر بيزارى ميجستند، و اما آن مردى كه تسليم ديگرى بود آن پيشواى بر حق نخستين و شيعيان او بودند (يعنى على عليه السّلام كه تسليم رسول خدا (ص) بود). سپس فرمود: همانا يهود پس از حضرت موسى عليه السّلام هفتاد و يك فرقه شدند كه يك فرقه آنها در بهشت هستند و هفتاد فرقه ديگر در آتش دوزخ جا دارند و نصارى پس از حضرت عيسى عليه السّلام هفتاد و دو فرقه شدند كه يك فرقه آنها در بهشت و هفتاد و يك فرقه ديگر در دوزخ هستند، و اين امت پس از پيغمبرشان هفتاد و سه فرقه شدند كه هفتاد و دو فرقه در آتش و يك فرقه در بهشتند، و از اين هفتاد و سه فرقه سيزده فرقه آنها دوستى و محبت ما را با خود دارند كه دوازده فرقه آنها در دوزخند و يك فرقه در بهشت جاى دارند، و شصت فرقه از ساير مردم نيز در دوزخند (كه دوزخيان جمعا همان هفتاد و دو فرقه ميشوند).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۶۷

ابو خالد كابلى مى‏گويد: از امام باقر عليه السّلام پيرامون اين آيه شريفه: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكاءُ مُتَشاكِسُونَ وَ رَجُلًا سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيانِ مَثَلًا ... «۱» پرسش كرد. امام عليه السّلام فرمود: اما آن كس كه شريكان بر سر او كشمكش كردند همان اوّلى بود كه گروههاى گوناگون پيرامون حكومت او گرد آمدند و با اين حال يك ديگر را لعن و نفرين‏ __________________________________________________

(۱) «خدا مثلى مى‏زند، مردى كه شريكان بر سر او كشاكش كنند، و مردى كه تسليم مرد ديگر است، آيا حكايت اين دو يكسان است؟» (سوره زمر/ آيه ۲۹).

مى‏كردند و از هم بيزارى مى‏جستند، اما آن مردى كه تسليم ديگرى شد همان پيشواى بر حق نخستين و شيعيان او بودند. سپس فرمود: همانا يهود پس از حضرت موسى عليه السّلام هفتاد و يك فرقه شدند كه يك فرقه آنها در بهشت و هفتاد فرقه ديگر در دوزخ، و مسيحيان پس از عيسى عليه السّلام هفتاد و دو فرقه شدند كه يك فرقه آنها در بهشت و هفتاد و يك فرقه ديگر در دوزخند، و اين امّت پس از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم هفتاد و سه فرقه شدند كه هفتاد و دو فرقه در آتش و يك فرقه در بهشتند، و از اين هفتاد و سه فرقه سيزده فرقه دوستى و محبّت ما را با خود دارند كه دوازده فرقه آنها در دوزخ و يك فرقه در بهشت جاى دارند و شصت فرقه از ديگر مردم دوزخى خواهند بود [كه دوزخيان همان هفتاد و دو فرقه خواهند بود].