روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن النعمان عن اسحاق بن عمار قال قال بلغني عن ابي عبد الله ع :

أَنَّ رَجُلاً أَتَى‏ اَلنَّبِيَّ ص‏ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ أَهْلُ بَيْتِي أَبَوْا إِلاَّ تَوَثُّباً عَلَيَّ وَ قَطِيعَةً لِي وَ شَتِيمَةً فَأَرْفُضُهُمْ قَالَ إِذاً يَرْفُضَكُمُ اَللَّهُ جَمِيعاً قَالَ فَكَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطِي مَنْ حَرَمَكَ وَ تَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَكَ فَإِنَّكَ إِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ كَانَ لَكَ مِنَ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ ظَهِيرٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۴۵

فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص) آمد و گفت: يا رسول اللَّه، خاندان من نخواهند جز جهش بر من و ناسپاسى و دشنامم را، من آنها را ترك كنم و از آنها چشم‏پوشى كنم؟ فرمود: در اين صورت خدا همه شماها را ترك گويد، عرض كرد: پس چه كنم؟ فرمود: با هر كه از تو بريد پيوست باش و به هر كه از تو دريغ كرد عطا كن و از هر كه به تو ستم كرد درگذر، چون چنين كردى از جانب خدا براى تو بر سزاى آنان پشتيبانى باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۲۱

مردى خدمت پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: يا رسول اللَّه! فاميل من تصميم گرفته‏اند بر من حمله كنند و از من ببرند و دشنامم دهند. آيا من حق دارم آيا را ترك گويم؟ فرمود: در آن صورت خدا همه شما را ترك ميكند، عرضكرد: پس چه كنم؟ فرمود، بپيوند با هر كه از تو ببرد و عطا كن بهر كه محرومت كند و در گذر از هر كه بتو ستم نمايد، زيرا چون چنين كنى، خدا ترا بر آنها يارى دهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۸۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن نعمان، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه على گفت: اسحاق گفت كه: از امام جعفر صادق عليه السلام حديث به من رسيده كه مردى به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! خاندان من از هر چيزى سر باز زده‏اند، مگر از غالب شدن بر من از روى ستم، و آنكه از من جدايى كنند و مرا دشنام دهند؛ پس آيا ايشان را وا گذارم؟ حضرت فرمود كه: «در آن هنگام، خدا همه شما را وا گذارد». عرض كرد: پس چه كنم؟ فرمود كه: «پيوند مى‏كنى با آنكه از تو بريده، و عطا مى‏كنى به هر كه تو را محروم و بى‏بهره گردانيده، و عفو مى‏كنى از هر كه بر تو ستم نموده؛ زيرا كه تو چون چنين كنى، تو را از جانب خدا بر ايشان پشتى باشد كه تو را يارى دهد بر ايشان».