روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۷۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن عده من اصحابنا عن حنان بن سدير رفعه قال قال امير المومنين ع :

مَنْ رَضِيَ مِنَ اَلدُّنْيَا بِمَا يُجْزِيهِ كَانَ أَيْسَرُ مَا فِيهَا يَكْفِيهِ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ مِنَ اَلدُّنْيَا بِمَا يُجْزِيهِ لَمْ يَكُنْ فِيهَا شَيْ‏ءٌ يَكْفِيهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۱۹

امير المؤمنين (ع) فرمود: هر كه از دنيا بدان چه او را كفايت كند خشنود باشد، كمترين چيزى كه در آن است او را كفايت مى‏كند و كسى كه راضى نيست از دنيا بدان چه او را كفايت مى‏كند در دنيا، چيزى نيست كه او را كفايت كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۰۹

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: هر كه از دنيا بمقدارى كه بسش باشد، راضى شود، كمترين چيز دنيا كفايتش كند و هر كه باندازه‏اى كه بسش باشد راضى نشود، چيزى از دنيا كفايتش نكند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۶۱

از او، از چند نفر از اصحاب ما، از حنان بن سدير روايت است كه آن را مرفوع ساخته و گفته است كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه: هر كه راضى باشد از دنيا به آن‏چه او را مجزى و كافى باشد، كمترين آن‏چه در آن است او را بس باشد، و هر كه از دنيا به آن‏چه او را كافى باشد، راضى نباشد، در آن چيزى نباشد كه او را بس باشد.