روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۵

آدرس:

علي بن ابراهيم عن ابيه و عبد الله بن الصلت جميعا عن حماد بن عيسي عن حريز بن عبد الله عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

بُنِيَ‏ اَلْإِسْلاَمُ‏ عَلَى خَمْسَةِ أَشْيَاءَ عَلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلزَّكَاةِ وَ اَلْحَجِّ وَ اَلصَّوْمِ وَ اَلْوَلاَيَةِ قَالَ‏ زُرَارَةُ فَقُلْتُ وَ أَيُّ شَيْ‏ءٍ مِنْ ذَلِكَ أَفْضَلُ فَقَالَ اَلْوَلاَيَةُ أَفْضَلُ‏ لِأَنَّهَا مِفْتَاحُهُنَّ وَ اَلْوَالِي هُوَ اَلدَّلِيلُ عَلَيْهِنَّ قُلْتُ ثُمَّ اَلَّذِي‏ يَلِي ذَلِكَ فِي اَلْفَضْلِ فَقَالَ اَلصَّلاَةُ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ قَالَ اَلصَّلاَةُ عَمُودُ دِينِكُمْ قَالَ قُلْتُ ثُمَّ اَلَّذِي يَلِيهَا فِي اَلْفَضْلِ قَالَ اَلزَّكَاةُ لِأَنَّهُ قَرَنَهَا بِهَا وَ بَدَأَ بِالصَّلاَةِ قَبْلَهَا وَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلزَّكَاةُ تُذْهِبُ اَلذُّنُوبَ‏ قُلْتُ وَ اَلَّذِي يَلِيهَا فِي اَلْفَضْلِ قَالَ اَلْحَجُّ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِلََّهِ عَلَى اَلنََّاسِ حِجُ‏ اَلْبَيْتِ‏ مَنِ اِسْتَطََاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اَللََّهَ غَنِيٌّ عَنِ اَلْعََالَمِينَ‏ وَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لَحَجَّةٌ مَقْبُولَةٌ خَيْرٌ مِنْ عِشْرِينَ صَلاَةً نَافِلَةً وَ مَنْ طَافَ بِهَذَا اَلْبَيْتِ‏ طَوَافاً أَحْصَى فِيهِ أُسْبُوعَهُ‏ وَ أَحْسَنَ رَكْعَتَيْهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ قَالَ فِي‏ يَوْمِ عَرَفَةَ وَ يَوْمِ اَلْمُزْدَلِفَةِ مَا قَالَ‏ قُلْتُ فَمَا ذَا يَتْبَعُهُ قَالَ اَلصَّوْمُ‏ قُلْتُ وَ مَا بَالُ اَلصَّوْمِ صَارَ آخِرَ ذَلِكَ أَجْمَعَ قَالَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنَ‏ اَلنَّارِ قَالَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ أَفْضَلَ اَلْأَشْيَاءِ مَا إِذَا فَاتَكَ‏ لَمْ تَكُنْ مِنْهُ تَوْبَةٌ دُونَ أَنْ تَرْجِعَ إِلَيْهِ فَتُؤَدِّيَهُ بِعَيْنِهِ إِنَّ اَلصَّلاَةَ وَ اَلزَّكَاةَ وَ اَلْحَجَّ وَ اَلْوَلاَيَةَ لَيْسَ يَقَعُ شَيْ‏ءٌ مَكَانَهَا دُونَ أَدَائِهَا وَ إِنَّ اَلصَّوْمَ إِذَا فَاتَكَ‏ أَوْ قَصَّرْتَ أَوْ سَافَرْتَ فِيهِ أَدَّيْتَ مَكَانَهُ أَيَّاماً غَيْرَهَا وَ جَزَيْتَ ذَلِكَ اَلذَّنْبَ بِصَدَقَةٍ وَ لاَ قَضَاءَ عَلَيْكَ وَ لَيْسَ مِنْ تِلْكَ اَلْأَرْبَعَةِ شَيْ‏ءٌ يُجْزِيكَ مَكَانَهُ غَيْرُهُ قَالَ ثُمَّ قَالَ ذِرْوَةُ اَلْأَمْرِ وَ سَنَامُهُ وَ مِفْتَاحُهُ وَ بَابُ اَلْأَشْيَاءِ وَ رِضَا اَلرَّحْمَنِ اَلطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ‏ مَنْ يُطِعِ‏ اَلرَّسُولَ‏ فَقَدْ أَطََاعَ اَللََّهَ وَ مَنْ تَوَلََّى فَمََا أَرْسَلْنََاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلاً قَامَ لَيْلَهُ وَ صَامَ نَهَارَهُ وَ تَصَدَّقَ بِجَمِيعِ مَالِهِ وَ حَجَّ جَمِيعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ يَعْرِفْ وَلاَيَةَ وَلِيِّ اَللَّهِ فَيُوَالِيَهُ وَ يَكُونَ جَمِيعُ أَعْمَالِهِ بِدَلاَلَتِهِ إِلَيْهِ مَا كَانَ لَهُ عَلَى اَللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ حَقٌّ فِي ثَوَابِهِ وَ لاَ كَانَ مِنْ أَهْلِ اَلْإِيمَانِ ثُمَّ قَالَ أُولَئِكَ اَلْمُحْسِنُ مِنْهُمْ‏ يُدْخِلُهُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ بِفَضْلِ رَحْمَتِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۵

زراره از امام باقر (ع) كه فرمود: اسلام بر پنج چيز سازمان شده، بر نماز و زكاة و حج و روزه و ولايت. زراره گويد: گفتم: كدام اينها برتر است؟ فرمود: ولايت برتر است، زيرا كليد همه است، و والى، رهبر بدانها است، گفتم: سپس كدامشان برترى دارد؟ فرمود: نماز، به راستى كه رسول خدا (ص) فرمود: نماز عمود دين شما است. گويد: گفتم: سپس كدام در برترى دنبال آن است؟ فرمود: زكاة، زيرا كه خدا آن را قرين نماز كرده و پيش از نماز آورده و رسول خدا (ص) فرمود: زكاة، گناهان را مى‏برد، گفتم: آنكه در برترى آن است؟ فرمود: حج است، خداى عز و جل فرموده است (۹۷ سوره آل عمران): «و براى خدا است بر مردم حج خانه كعبه هر كه را بدان راهى باشد و هر كه كفر ورزد پس به راستى كه خدا بى‏نياز است از جهانيان» و رسول خدا (ص) هم فرمود: هر آينه يك حجه مقبوله بهتر است از بيست نماز نافله و هر كه بر اين خانه كعبه طواف كند و هفت دورش را بشمارد و دو ركعت آن را خوب بخواند، خدايش بيامرزد و در روز عرفه و روز مشعر فرموده است آنچه را فرموده است، گفتم: دنبال آن چيست؟ فرمود: روزه، گفتم: چرا روزه در فضيلت، آخر همه است؟ فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: روزه سپر آتش است. گويد: سپس فرمود: به راستى بهترين چيزها آن است كه چون از دست تو رفت توبه و جبران ندارد كه بدان باز گردى و خود آن را انجام دهى، به راستى نماز و زكاة و حج و ولايت چون از دست رفتند، چيزى به جاى آنها واقع نشود جز اداى خود آنها و چون روزه از تو فوت شد يا در باره آن كوتاهى كردى يا در آن سفر كردى و افطار كردى در جاى آن چند روز از غير ماه رمضان روزه مى‏دارى و يا به جاى روزه، كفاره مى‏دهى و قضاء بر تو نيست و از اين چهار تا هيچ كدام نيست كه به جاى آن چيز ديگرى جز خود آن پذيرفته شود، سپس فرمود: فراز امر دين و بلند ترين كار آن و كليد آن و در هر چيزى و خشنودى خداى رحمان طاعت امام است، پس از شناختن او، زيرا خدا عز و جل فرمايد (۸۰ سوره نساء): «هر كه از رسول اطاعت كند محققاً خدا را اطاعت كرده و هر كه پشت دهد ما تو را نسبت به او نگهبان نفرستاديم» اما اگر مردى همه شب عبادت و هر روز روزه دارد و همه مالش را صدقه دهد و همه عمرش حج كند و ولايت ولى خدا را نداند تا پيرو او باشد و همه كارش به راهنمائى او باشد، او را بر خدا عز و جل حق ثوابى نيست و از اهل ايمان نباشد، سپس فرمود: آنان هر كدام خوش كردار باشند، خدا به فضل و رحمتش او را در بهشت در آورد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۰

امام باقر عليه السّلام فرمود: بناى اسلام روى پنج چيز است؟ نماز و زكاة و حج و روزه و ولايت. زراره گويد بحضرت عرضكردم: كداميك از اينها برتر است؟ فرمود: ولايت برتر است. زيرا ولايت كليد آنهاست و شخص والى دليل و راهنماى آنهاست (ائمه عليهم السّلام راهنماى نماز و زكاة و حج و روزه ميباشند و اين اعمال بدون راهنمائى آنها درست نيست). عرضكردم: سپس كداميك برترى دارد؟ فرمود: نماز، رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرموده: نماز ستون دين شماست. عرضكردم: پس از آن كداميك برترى دارد؟ فرمود: زكاة، زيرا خدا زكاة را همدوش نماز قرار داده و نماز را پيش از زكاة ذكر نموده و رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: زكاة گناه را ميبرد. عرضكردم: پس از آن كداميك برترى دارد؟ فرمود: حج، خداى عز و جل فرمايد: «براى خداست بر مردم زيارت خانه كعبه آنها كه بدان راه توانند يافت و هر كه كفر ورزد، خدا از جهانيان بى‏نياز است. ۹۷ سوره ۳» و رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: يك حج پذيرفته از بيست نماز نافله بهتر است و هر كه گرد اين خانه طوافى كند كه هفت شوطش را بشمارد (تا كم و زياد نشود) و دو ركعت نمازش را نيكو گزارد خدا او را بيامرزد، و راجع بروز عرفه و مزدلفه چه مطالبى فرموده است (كه همه ميدانند، مانند ثوابهاى بسيارى كه براى عبادت در اين دو روز بيان فرموده و نيز فضيلت وقوف بعرفات و مشعر را). عرضكردم: پس از اين كدامست؟ فرمود: روزه. عرضكردم: چرا روزه آخر همه اينها قرار گرفت؟ فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرموده است: روزه سپر آتش دوزخ است، سپس فرمود: برترين چيزها آنست كه چون از دستت رفت، توبه كردن از آن پذيرفته نيست، جز آنكه برگردى و عين آن عمل را بجا آورى، و نماز و زكاة و حج و ولايت، جز انجام دادن خود آنها، چيز ديگرى جاى آنها را نميگيرد، ولى روزه (ماه رمضان) اگر از تو فوت شود يا تقصيرى در آن روا دارى يا مسافرت كنى، در ايام غير رمضان بجا مى‏آورى و آن گناه را با صدقه دادن و قضا كردن جبران ميكنى. ولى هيچ يك از آن چهار، چيز ديگرى جايگزينش نشود. سپس فرمود: بالاترين مرتبه امر دين و كليدش و در همه چيز و مايه خرسندى خداى رحمان، اطاعت امام است، بعد از شناسائى او، همانا خداى عز و جل ميفرمايد: هر كه پيغمبر را فرمان برد خدا را فرمان برده است و هر كه پشت كند، ما ترا بنگهبانى آنها نفرستاده‏ايم، ۸۰ سوره ۴» همانا اگر مردى شب‏ها را بعبادت بپا خيزد و روزها را روزه دارد و تمام اموالش را صدقه دهد و در تمام دوران عمرش بحج رود، و امر ولايت ولى خدا را نشناسد تا از او پيروى كند و تمام اعمالش با راهنمائى او باشد، براى او از ثواب خداى جل و عز حقى نيست و او از اهل ايمان نباشد، سپس فرمود: خدا نيكوكاران از ايشان (اهل ولايت يا مستضعفين از از مخالفين) را بفضل رحمت خود داخل بهشت كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۳

على بن ابراهيم روايت كرده است، ازپدرش و عبداللَّه بن صلت هر دو، از حمّاد بن عيسى، از حريز بن عبداللَّه، از زراره، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «دين اسلام بر پنج چيز بنا شده: بر نماز و زكات و حجّ و روزه و ولايت اهل بيت». زراره مى‏گويد: عرض كردم: چه چيز از اينها بهتر است؟ فرمود: «ولايت از همه بهتر و فاضل‏تر است؛ زيرا كه ولايت، كليد آنها است، و والى كه صاحب ولايت است، دليل است بر آنها». عرض كردم: بعد از آن، آنچه در پى آن درمى‏آيد و تالى آن است در فضيلت، چيست؟ فرمود: «نماز. به درستى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: نماز، ستون دين شما است». و زراره مى‏گويد: عرض كردم: بعد از آن، آنچه تالى ولايت و نماز است در فضيلت، چه چيز است؟ فرمود: «زكات؛ زيرا كه خدا آن را به نماز پيوسته و قرين آن ساخته، و پيش از زكات به نماز آغاز فرموده، و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زكات، گناهان را مى‏برد». عرض كردم: چيست آنچه تالى اينها مى‏شود در فضيلت؟ فرمود: «حجّ خانه كعبه خداى [عز و جل كه‏] فرموده است: «وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ» «۱»؛ يعنى: «و از براى خدا ثابت و لازم است بر مردمان، حجّ خانه او، يا قصد كردن آن به جهت ادا كردن اعمال حجّ و عمره. امّا هر كه توانايى داشته باشد از ايشان به سوى آن راهى را (كه به واسطه توشه و حيوان و غير آن از آنچه در استطاعت معتبر است بر رفتن قدرت داشته باشد). و هر كه كافر شود؛ يعنى به حجّ نرود، پس به درستى كه خدا بى‏نياز است از همه عالميان». و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: يك حجّ مقبول، از بيست نماز سنّتى [/ مستحب‏] بهتر است. و هر كه در اين خانه يك طواف به جا آورد، و هفت شوط را درست در آن ضبط نمايد، و دو ركعت نماز طواف را نيكو به جا آورد، خدا گناهان او را بيامرزد. و در روز عرفه و روز مزدلفه فرمود، آنچه فرمود». عرض كردم: چه چيز تابع [/ پس از] حجّ است در فضيلت؟ فرمود: «روزه». عرض كردم: باك «۲» روزه چيست؟ و او را چه مى‏شود كه آخر همه اينها گرديده؟ فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: روزه سپرى است ازآتش جهنم». زراره مى‏گويد: بعد از آن فرمود: «بهترين چيزها چيزى است كه چون از تو فوت شود، از آن توبه‏اى نباشد، غير از آنكه به سوى آن برگردى و همان را به عينه به جا آورى. به درستى كه نماز و زكات و حجّ و ولايت، چيزى نيست كه به جاى اينها [چيز ديگرى‏] نفع بخشد، غير از آنكه [خود] اينها را به جا آورى. و به درستى كه روزه چون از تو فوت شود، يا تقصير كنى، يا به سفر روى در هنگام آن، به جاى آن چند روزى غير از آن را به جا مى‏آورى، و اين گناه را به صدقه جزا مى‏دهى و تدارك مى‏كنى، و بر تو قضايى نيست. و چنان نيست كه چيزى از اين چهار چيز، غير آن تو را به جاى آن نفع برساند». زراره مى‏گويد: بعد از آن فرمود: «بلندترين موضع امر و كوهان و كليد آن، و درِ همه چيز و خوشنودى خداوند مهربان، طاعت و فرمان‏بردارى است از براى امام عليه السلام، بعد از شناختن او. به درستى كه خداى عز و جل مى‏فرمايد: «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلّى‏ فَما أَرْسَلْناكَ‏ __________________________________________________

(۱). آل عمران، ۹۷.
(۲). واژه «باك» به معناى بيم و پروا و انديشناكى است و در اينجا به معناى مشكل و وضعيت خاص است.

عَلَيْهِمْ حَفيظاً» «۱»، بدان و آگاه باش! كه اگر مردى در تمام شب به عبادت قيام نمايد، و در روز روزه باشد، و همه مال خود را تصدّق كند، و در تمام عمر خويش به حجّ رود، و ولايت ولىّ خدا را نشناسد، تا آنكه آن ولىّ را دوست دارد، و همه اعمالش به دلالت و رهنمايى ولىّ به سوى آن باشد، او را بر خدا هيچ حقّى در باب ثواب آن نخواهد بود، و از اهل ايمان نباشد». بعد از آن فرمود: «اين گروه نيكوكار از ايشان، خدا به فضل و رحمت خود او را داخل بهشت مى‏گرداند». ________________________________________________

(۱). نساء، ۸۰.

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

1. آل عمران ١٤٤
2. آل عمران ١٥٩
3. ابراهيم ٣٥
4. الأعراف ١٤٢
5. الأنبياء ٧٣
6. الأنعام ١٢٢
7. الأنعام ٩٣
8. البقرة ١٢٤
9. البقرة ٢٥
10. المائدة ٣

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام)
2. الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
3. الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
4. الکافی جلد ۱ ش ۴۴۰ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام)
5. الکافی جلد ۱ ش ۴۴۵ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
6. الکافی جلد ۱ ش ۴۴۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
7. الکافی جلد ۱ ش ۴۵۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
8. الکافی جلد ۱ ش ۴۵۵ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
9. الکافی جلد ۱ ش ۴۶۵ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
10. الکافی جلد ۱ ش ۴۶۹ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
11. الکافی جلد ۱ ش ۴۷۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
12. الکافی جلد ۱ ش ۴۷۴ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
13. الکافی جلد ۱ ش ۴۸۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
14. الکافی جلد ۱ ش ۵۱۰ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
15. الکافی جلد ۱ ش ۵۸۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
16. الکافی جلد ۱ ش ۶۰۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
17. الکافی جلد ۱ ش ۷۵۴ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
18. الکافی جلد ۱ ش ۹۵۳ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
19. الکافی جلد ۱ ش ۹۵۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
20. الکافی جلد ۱ ش ۹۵۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

... نتایج بیشتر