روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۴۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد بن عيسي عن ربعي بن عبد الله عن فضيل بن يسار عن ابي عبد الله ع قال :

اَلصَّبْرُ مِنَ اَلْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ اَلرَّأْسِ مِنَ اَلْجَسَدِ فَإِذَا ذَهَبَ اَلرَّأْسُ ذَهَبَ اَلْجَسَدُ كَذَلِكَ إِذَا ذَهَبَ اَلصَّبْرُ ذَهَبَ اَلْإِيمَانُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۷۳

از امام صادق (ع) فرمود: صبر نسبت به ايمان چون سر است نسبت به تن، چون سر برود تن رفته است، همچنين وقتى صبر نباشد، ايمان رفته است‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۴۲

امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر نسبت بايمان مانند سر است نسبت به تن، هر گاه سر برود تن ميرود، همچنين هر گاه صبر برود ايمان ميرود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۴۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از حمّاد بن عيسى، از ربعىّ بن عبداللَّه، از فضيل بن يسار، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «صبر، نسبت به ايمان، به منزله سَر است، نسبت به تن؛ پس هرگاه سر برود، تن مى‏رود، و همچنين هرگاه صبر برود، ايمان مى‏رود».