روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن ابيه عن ابن ابي عمير عن بعض اصحابنا قال قال ابو عبد الله ع :

قَالَ لِي رَجُلٌ أَيَّ شَيْ‏ءٍ قُلْتَ حِينَ دَخَلْتَ عَلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ بِالرَّبَذَةِ قَالَ قُلْتُ اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لاَ يَكْفِي مِنْكَ شَيْ‏ءٌ فَاكْفِنِي بِمَا شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ وَ مِنْ حَيْثُ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۷۳

از امام صادق (ع) كه: مردى به من گفت: چون در ربذه (آرامگاه ابو ذر غفارى در آنجا است) نزد ابى جعفر (منصور عباسى) وارد شدى چه ذكرى گفتى؟ فرمود كه: گفتم: بار خدايا تو از هر چيز كفايت كنى و چيزى از تو كفايت نكند، كفايت كن از من به آنچه خواهى و هر گونه خواهى و از هر سو خواهى و از هر جا خواهى (هر زمانى خواهى خ ل).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۴۲

حضرت صادق عليه السلام فرمود: مردى بمن گفت: هنگامى كه در ربذه بر أبى جعفر (منصور عباسى دومين خليفه بنى عباس) وارد شدى چه دعائى خواندى؟ فرمود: گفتم: «اللهم انك تكفى من كل‏ شى‏ء و لا يكفى منك شى‏ء فاكفنى بما شئت و كيف شئت و من حيث شئت و انى شئت».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۰۷

از او، از ابن‏ابى‏عمير، از بعضى از اصحاب ما روايت است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «مردى به من گفت كه: در هنگامى كه در ربذه بر ابوجعفر (يعنى منصور دوانيقى عليه‏اللعنه) داخل شدى، چه چيز گفتى؟» فرمود: «گفتم كه: اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ، وَلَا يَكْفِي مِنْكَ شَيْ‏ءٌ، فَاكْفِنِي بِمَا شِئْتَ، وَكَيْفَ شِئْتَ، وَمِنْ حَيْثُ شِئْتَ، وَأَنّى‏ شِئْتَ؛ خداوندا! به درستى كه تو كفايت مى‏كنى از هر چيزى، و كفايت نمى‏كند از تو چيزى. پس كفايت كن از من به آن‏چه خواهى، و چنان كه خواهى، و از آنجا كه خواهى، و در هر زمان كه خواهى».