روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

و في روايه سعدان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع :

مِثْلَهُ إِلاَّ أَنَّهُ قَالَ أَهْوَنُهُ اَلْجُنُونُ وَ اَلْجُذَامُ وَ اَلْبَرَصُ وَ إِنْ كَانَ شَقِيّاً رَجَوْتُ أَنْ يُحَوِّلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى اَلسَّعَادَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۹۵

در روايتِ ابى بصير از آن حضرت بمانند او رسيده است جز اينكه گويد آسانترين آن بلاها جنون است و جذام و برص، و اگر شقى باشد من اميدوارم كه خدا عز و جل او را به سعادت منتقل سازد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۰۴

و در روايت سعدان از ابى بصير مانند همين حديث رسيده جز اينكه در اين حديث فرمايد: آسانترين آن بلاها ديوانگى و خوره و پيسى است و اگر شقى باشد من اميدوارم كه خداى عز و جل او را بسعادت برگرداند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۳۹

و در روايت سعدان، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام، مثل اين واقع است، مگر آنكه او گفته كه: «آسان‏ترين آن ديوانگى است و خوره و پيسى، و اگر بدبخت باشد، اميد دارم كه خداى- تعالى- او را به سوى نيك‏بختى بگرداند».