روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن اسباط عن غالب بن عبد الله عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ ظِلاََلُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ اَلْآصََالِ‏ قَالَ هُوَ اَلدُّعَاءُ قَبْلَ طُلُوعِ اَلشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا وَ هِيَ سَاعَةُ إِجَابَةٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۶۹

از غالب بن عبد اللَّه از امام صادق (ع) در شرح قول خدا تبارك و تعالى (۱۵ سوره رعد): «براى خدا سجده كند هر كه در آسمان‏ها و زمين است خواه ناخواه، و سايه‏هاى آنان در بامداد و پسين» فرمود: مقصود از آن دعا پيش از بر آمدن آفتاب است و پيش از غروب آن و آن ساعت اجابت است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۹۰

حضرت صادق عليه السلام در باره گفتار خداى تبارك و تعالى: «و براى خدا سجده كنند آنان كه در آسمانها و زمينند خواه و ناخواه، و سايه‏هاى آنان در بامداد و شامها» (سوره رعد آيه ۱۵) فرمود: مقصود از آن دعاى پيش از زدن آفتاب و پيش از غروب آن است، و آن ساعت اجابت است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۱۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از على اسباط، از غالب بن عبداللَّه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى- تعالى-: «وَ ظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ» «۱»، كه فرمود: «مراد از آن دعا است، پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب آن، و آن حاجت، اجابت است» «۲». ( ۱). رعد، ۱۵. ( ۲). و ترجمه ظاهر آيه اين است كه:« و نيز سجده مى‏كنند از براى خدا از روى فرمانبردارى و بى‏رغبتى، سايه‏هاى اهل آسمان‏ها و زمين، به تبعيّت اشخاص. در بامداد، به سوى مغرب، و مابين عصر و مغرب، به سوى مشرق».( مترجم)