روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۶۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع :

فِي قَوْلِهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ يَسْتَجِيبُ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصََّالِحََاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ‏ قَالَ هُوَ اَلْمُؤْمِنُ يَدْعُو لِأَخِيهِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ فَيَقُولُ لَهُ اَلْمَلَكُ آمِينَ‏ وَ يَقُولُ اَللَّهُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبَّارُ وَ لَكَ مِثْلاَ مَا سَأَلْتَ وَ قَدْ أُعْطِيتَ مَا سَأَلْتَ‏ بِحُبِّكَ إِيَّاهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۲۵

از امام باقر (ع) در تفسير قول خدا تبارك و تعالى (۲۵ سوره شورى): «و اجابت كند براى آن كسانى كه گرويدند و كارهاى شايسته كردند و از فضل خود براى آنها بيفزايد» فرمود: مقصود از آن مؤمن است كه براى برادر خود در ظهر غيب دعا مى‏كند و فرشته براى او آمين گويد: و خداى جبّار عزيز مى‏فرمايد: براى تو است دو برابر آنچه در خواست كردى و به تو عطا شده آنچه در خواست كردى براى آنكه او را دوست داشتى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۷۰

حضرت باقر عليه السلام در تفسير گفتار خداى تبارك و تعالى: «و ميپذيرد از آنان كه ايمان آوردند و كردار نيك كردند، و بيفزايد براى ايشان از فضل خويش» (سوره شورى آيه ۲۵) فرمود: مقصود مؤمنى است كه براى برادر (دينى) خود در پشت سر او دعا كند، پس فرشته براى دعاى او آمين گويد، و خداى عزيز جبار فرمايد: براى تو است دو برابر آنچه (براى برادرت) درخواست كردى، و آنچه (نيز براى او) درخواست كردى، بخاطر اينكه او را دوست داشتى بتو داده شد (و دعايت در حق او مستجاب شد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۸۵

از او، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از سيف بن عميره، از عمرو بن شمر، از جابر، از حضرت امام محمد باقر عليه السلام روايت است در قول خداى- تعالى-: «وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» «۱» كه ترجمه آن اين است كه: «و اجابت مى‏فرمايد دعا را از براى آنان كه گرويده باشند و كردارهاى شايسته كرده باشند، و بيفزايد ايشان را از فضل خود». فرمود كه: «مراد از آن، مؤمن است كه غائبانه از براى برادرش دعا مى‏كند. پس فرشته به او مى‏گويد كه: آمين (يعنى: بار خدايا! مستجاب گردان) و خداى عزيز جبّار مى‏فرمايد كه: از براى تو است دو برابر آن‏چه سؤال كرد، و به تو عطا شد (يا عطا كردم) آن‏چه را خواستى، به واسطه دوستى تو با او». ( ۱). شورا، ۲۶.