روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن عبد الله بن سنان قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

اَلدُّعَاءُ يَرُدُّ اَلْقَضَاءَ بَعْدَ مَا أُبْرِمَ إِبْرَاماً فَأَكْثِرْ مِنَ اَلدُّعَاءِ فَإِنَّهُ مِفْتَاحُ كُلِّ رَحْمَةٍ وَ نَجَاحُ كُلِّ حَاجَةٍ وَ لاَ يُنَالُ مَا عِنْدَ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاَّ بِالدُّعَاءِ وَ إِنَّهُ لَيْسَ بَابٌ يُكْثَرُ قَرْعُهُ إِلاَّ يُوشِكُ أَنْ يُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۵

از عبد اللَّه بن سنان، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: دعاء، قضائى كه سخت مبرم شده برمى‏گرداند، بسيار دعا كن كه كليد هر رحمت و كاميابى است براى هر حاجت، و بدان چه نزد خدا عز و جل است نتوان رسيد جز به دعاء و راستش اين است كه هيچ درى را فراوان نكوبند جز اينكه زمينه فراهم شود تا به روى كوبنده‏اش باز گردد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۶

عبد اللَّه بن سنان گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: دعاء قضاء مبرم شده را برگرداند، پس بسيار دعا كن كه آن كليد هر رحمت و پيروزى در هر حاجت است، و بآنچه نزد خداى عز و جل است نتوان رسيد جز بوسيله دعا، و هيچ درى بسيار كوبيده نشود جز اين كه اميد بباز شده آن نزديك شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۷

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از عبداللَّه بن سنان روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «دعا قضا را رد مى‏كند، بعد از آنكه به غايت محكم شده باشد. پس بسيار دعا كنيد؛ زيرا كه دعا كليد هر رحمتى و موجب فيروزى به هر حاجتى است. و به آن‏چه در نزد خداى- تعالى- است نمى‏توان رسيد، مگر به دعا. و به درستى كه هيچ درى نيست كه كوبيدن آن بسيار شود، مگر آنكه نزديك است كه از براى صاحبش گشوده شود».