روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۷۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن العمركي بن علي عن علي بن جعفر عن ابي الحسن موسي ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ خَلَقَ قُلُوبَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَطْوِيَّةً مُبْهَمَةً عَلَى اَلْإِيمَانِ فَإِذَا أَرَادَ اِسْتِنَارَةَ مَا فِيهَا نَضَحَهَا بِالْحِكْمَةِ وَ زَرَعَهَا بِالْعِلْمِ وَ زَارِعُهَا وَ اَلْقَيِّمُ عَلَيْهَا رَبُّ اَلْعَالَمِينَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۸۵

از على بن جعفر كه امام كاظم (ع) فرمود: به راستى خدا دلهاى مؤمنان را پيچيده و درهم بر ايمان آفريده (يعنى ايمان در لابلاى آن است) و چون خواهد كه آنچه در آن است بدرخشد، به حكمتش آبياريش كند و تخم دانش در آن بكارد و زارع و سرپرست بر آن پروردگار جهانيان است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۴۹

حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام فرمود: خداوند دلهاى مؤمنان را پيچيده و بسته بايمان آفريده (يعنى مانند نامه لوله كرده و خانه بسته كه جز نويسنده نامه و صاحب خانه كسى ندادند چه در آن است) و هنگامى كه بخواهد آنچه در آنست بدرخشد بباران حكمت آبياريش كند، و بذر علم در آن بكارد، و زارع و سرپرست آن پروردگار جهانيان است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۰۳

محمد بن يحيى، از عمركى بن على، از على بن جعفر، از ابو الحسن حضرت امام موسى‏كاظم عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل دل‏هاى مؤمنان را آفريده، در حالتى كه پيچيده و در بسته‏اند بر ايمان؛ پس چون اراده فرمايد كه آوازه آنچه را كه در آنها است، بلند گرداند به بارانِ حكمت، آنها را نَم فرمايد و آب دهد، و به تخم علم، آنها را كشت و زراعت كند، و زراعت‏كننده آنها، و قيّم و دهقانى كه بر سر آنها ايستاده و سرپرستى‏ آنها مى‏كند، پروردگار عالميان است» «۱». __________________________________________________

(۱). و بنابر بعضى از نسخ كافى، معنى اين است كه: چون اراده فرمايد كه آنچه در آنها است، استشاره فرمايد- و استشاره، چون اشتيار، فراچيدن عسل است از مشار. و مشار- به ضمّ ميم-، خانه مگس عسل است كه در آن عسل مى‏كند-. و بنابر بعضى از نسخ كافى، معنى اين مى‏شود كه: اراده فرمايد كه آنچه را كه در آنها است، برانگيزد و بشوراند، و نور آن را ساطع و لامع گرداند. (مترجم)