روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن يحيي بن ابراهيم بن ابي البلاد عن عاصم بن حميد عن ابي حمزه الثمالي عن علي بن الحسين ع قال :

اَلصَّبْرُ وَ اَلرِّضَا عَنِ اَللَّهِ رَأْسُ طَاعَةِ اَللَّهِ وَ مَنْ صَبَرَ وَ رَضِيَ‏ عَنِ اَللَّهِ فِيمَا قَضَى عَلَيْهِ‏ فِيمَا أَحَبَّ أَوْ كَرِهَ لَمْ يَقْضِ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ فِيمَا أَحَبَّ أَوْ كَرِهَ إِلاَّ مَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۹۱

از على بن الحسين (ع) فرمود: صبر و رضا از خدا سَرِ طاعت خدا است و هر كه صبر كند و راضى باشد از خدا در آنچه بر او مقرر كرده نسبت بدان چه خواهد يا نخواهد، خدا عز و جل بر او حكم نكند در آنچه خواهد يا نخواهد جز آنچه را خير او باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۹۹

على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: صبر و راضى بودن از خدا، سر اطاعت خداست، و هر كه صبر كند و از خدا راضى باشد نسبت بآنچه در باره او حكم فرمايد، چه دوست داشته و يا ناخوش داشته باشد، خداى عز و جل در آنچه دوست يا ناخوش دارد، براى او حكم نكند، جز آنچه خير او باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۷۷

از او، از يحيى بن ابراهيم بن ابى‏البلاد، از عاصم بن حميد، از ابوحمزه ثمالى، از حضرت على بن الحسين- عليهماالسّلام روايت است كه فرمود: «صبر و خشنود بودن از خدا، سرِ طاعت خدا است. و هر كه صبر كند و از خدا راضى باشد، در آن‏چه بر او حكم فرموده، در آن‏چه دوست دارد يا ناخوش دارد، خداى عز و جل از برايش مقدّر نفرمايد، در آن‏چه دوست دارد يا ناخوش، مگر آن‏چه را كه از براى او بهتر است».