روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۹۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن القاسم بن محمد عن المنقري عن الفضيل بن عياض عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لاَ يَحْسُدُ وَ اَلْمُنَافِقُ يَحْسُدُ وَ لاَ يَغْبِطُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۱۱

از امام صادق (ع) كه فرمود:راستى مؤمن رشك مى‏برد و حسادت ندارد، و منافق حسد مى‏ورزد و رشك ندارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۱۸

امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن غبطه برد و حسد نبرد، ولى منافق حسد برد و غبطه نبرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۲۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از قاسم بن محمد، از منقرى، از فضيل بن عياض، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «مؤمن غبطه مى‏برد و حسد ندارد، و منافق حسد مى‏برد و غبطه ندارد» «۱». __________________________________________________

(۱). و غبطه- به كسر عين ضَظّغْ و سكون باء ابجد با طاء حطّى-، حال ديگرى خواستن باشد در نيك‏حالى، بى‏طلب زوال حال مغبوط، به خلاف حسد كه آن طلب زوال حال محسود است. (مترجم)