روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۷۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن النضر بن سويد عن القاسم بن سليمان عن ابي عبد الله ع قال سمعت ابي ع يقول :

أَتَى‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ رَجُلٌ بَدَوِيٌّ فَقَالَ إِنِّي أَسْكُنُ اَلْبَادِيَةَ فَعَلِّمْنِي جَوَامِعَ اَلْكَلاَمِ فَقَالَ آمُرُكَ أَنْ لاَ تَغْضَبَ فَأَعَادَ عَلَيْهِ اَلْأَعْرَابِيُّ اَلْمَسْأَلَةَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ حَتَّى رَجَعَ اَلرَّجُلُ إِلَى نَفْسِهِ فَقَالَ لاَ أَسْأَلُ عَنْ شَيْ‏ءٍ بَعْدَ هَذَا مَا أَمَرَنِي‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِلاَّ بِالْخَيْرِ قَالَ وَ كَانَ‏ أَبِي‏ يَقُولُ أَيُّ شَيْ‏ءٍ أَشَدُّ مِنَ اَلْغَضَبِ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَغْضَبُ فَيَقْتُلُ‏ اَلنَّفْسَ‏ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللََّهُ‏ وَ يَقْذِفُ اَلْمُحْصَنَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۹۹

مى‏فرمود (ع) كه مرد بيابانى نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت: من بيابان نشينم و سخن‏هاى كلى به من بياموز، در پاسخ او فرمود: به تو فرمان دهم كه خشم نكنى و سه بار آن عرب بيابانى خواستِ خود را باز گفت، و همان پاسخ را دريافت، و آن مرد به خود آمد و گفت: ديگر چيزى نپرسم، رسول خدا (ص) جز به خير، مرا فرمان نداده است. فرمود كه: پدرم مى‏فرمود: كدام چيزى است كه از خشم، سخت‏تر است، راستى مردى خشم كند و قتل نفس كند كه خدا حرام كرده و زن پارسا را به زنا متّهم كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۱۲

امام صادق عليه السّلام فرمود: شنيدم پدرم ميفرمود: مردى بيابانى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: من صحرا نشينم (و چون نميتوانم هميشه از خدمت شما استفاده كنم) كلمات جامعى بمن‏ بياموز، فرمود: دستورت ميدهم كه غضب مكن، مرد عرب درخواست خود را سه بار تكرار كرد (و همان جواب را شنيد) تا آن مرد بخود آمد و گفت: ديگر سؤالى نميكنم، رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله جز بخير مرا دستور نفرمود (زيرا همان غضب نكردن مرا از دشنام و تهمت و آزار مسلمان و چاقوكشى و آدم كشى و گناهان ديگر باز ميدارد) سپس فرمود: پدرم ميفرمود: سخت‏تر از غضب چه چيز است؟ همانا مرد غضب ميكند و در اثر آن مرتكب قتل نفسى كه خدا حرام كرده مى‏شود و زن پاكدامن را متهم ميسازد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۲۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از نضر بن سويد، از قاسم بن سليمان، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «شنيدم از پدرم عليه السلام كه مى‏فرمود: مردى بيابانى به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه: من در بيابان ساكن مى‏باشم؛ پس سخنى را به من بياموزان كه جامع باشد و همه‏چيز در آن باشد. فرمود كه: تو را امر مى‏كنم به آنكه خشم نگيرى. آن اعرابى سه‏مرتبه سؤال را بر حضرت اعاده كرد و همان جواب شنيد، تا آنكه آن مرد به خود رجوع كرد و گفت: بعد از اين از چيزى سؤال نمى‏كنم، و رسول خدا صلى الله عليه و آله مرا امر نفرمود، مگر به آن‏چه خوب است». و حضرت صادق عليه السلام فرمود كه:

«پدرم مى‏فرمود كه: چه چيز از خشم سخت‏تر است (يعنى از آن سخت‏تر چيزى نيست)؛ زيرا كه مردى خشم مى‏گيرد و به اين سبب نفسى را كه خدا حرام گردانيده، مى‏كشد، و به زن عفيفه فحش مى‏گويد و نسبت به زنا مى‏دهد».