روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۳۷۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن محمد بن صالح قال :

كَانَتْ لِي جَارِيَةٌ كُنْتُ مُعْجَباً بِهَا فَكَتَبْتُ أَسْتَأْمِرُ فِي اِسْتِيلاَدِهَا فَوَرَدَ اِسْتَوْلِدْهَا وَ يَفْعَلُ اَللَّهُ‏ مَا يَشَاءُ فَوَطِئْتُهَا فَحَبِلَتْ ثُمَّ أَسْقَطَتْ فَمَاتَتْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۵۵۳

از محمد بن صالح گويد: من كنيزكى داشتم كه با آن خوش داشتم و نوشتم و اجازه همبسترى و استيلاد از او را خواستم. پاسخ رسيد كه: از او فرزند بخواه و خدا هر چه خواهد كند، من با او همبستر شدم و آبستن شد و سپس بچه بارش رفت و خودش هم مُرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۶۵

محمد بن صالح گويد: كنيزى داشتم كه از او خوشم مى‏آمد، بحضرت نامه نوشتم و در امر باردار ساختن او مشورت كردم. جواب آمد: «باردارش ساز، خدا هر چه خواهد ميكند» با او نزديكى كردم و آبستن شد، سپس بچه را سقط كرد و خودش هم مرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۷۸۵

على بن محمد، از محمد بن صالح روايت كرده است كه گفت: مرا كنيزى بود كه به آن خوش‏وقت بودم و از آن خوشم مى‏آمد. پس عريضه‏اى نوشتم و با آن حضرت مشورت نمودم در باب مباشرت كردن با آن كنيز براى فرزنددار شدن. توقيع وارد شد كه: «با آن كنيز براى طلب فرزند، مباشرت كن و خداوند آنچه خواهد مى‏كند». پس من به آن كنيز مجامعت كردم و حامله شد و بچه انداخت، بعد از آن وفات كرد.