روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن علي بن سيف عن ابيه عن عمرو بن حريث قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهََا ثََابِتٌ‏ وَ فَرْعُهََا فِي اَلسَّمََاءِ قَالَ فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَصْلُهَا وَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فَرْعُهَا وَ اَلْأَئِمَّةُ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا أَغْصَانُهَا وَ عِلْمُ‏ اَلْأَئِمَّةِ ثَمَرَتُهَا وَ شِيعَتُهُمُ اَلْمُؤْمِنُونَ وَرَقُهَا هَلْ فِيهَا فَضْلٌ‏ قَالَ‏ قُلْتُ لاَ وَ اَللَّهِ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لَيُولَدُ فَتُورَقُ وَرَقَةٌ فِيهَا وَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لَيَمُوتُ فَتَسْقُطُ وَرَقَةٌ مِنْهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۱۳

از عمرو بن حريث گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از قول خدا (۲۴ سوره ابراهيم): «مانند درخت خوبى كه ريشه‏اش بر جا است و شاخه‏اش در سما است» گويد: در پاسخ فرمود: رسول خدا (ص) اصل آن است و امير المؤمنين (ع) شاخه و فرعش امامان از نژادشان شاخه‏هايش و جوانه‏هايش و دانش ائمه ميوه‏اش و شيعيان با ايمان برگهايش، آيا در اين درخت چيز زيادى هست؟ گويد: گفتم: نه، به خدا، فرمود: به راستى چون مؤمنى متولد شود برگى در آن درخت برويد و چون مؤمنى بميرد برگى از آن بيفتد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۰۳

عمرو بن حريث گويد: قول خداى تعالى را: «مانند درخت پاكى كه ريشه‏اش برجا و شاخه‏اش سر بآسمان كشيده- ۲۴ سوره ۱۴-» از امام صادق عليه السلام پرسيدم، حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله اصل و ريشه آن درخت است و امير المؤمنين عليه السلام فرع (و تنه) آن و امامان از نسل آنها شاخه‏هاى آن و علم امامان ميوه آن و شيعيان مؤمن ايشان برگهاى آنست، آيا در آن درخت چيز زياد ديگرى هست؟ عرضكردم: نه، بخدا. فرمود: بخدا كه چون مؤمنى متولد شود، برگى در آن درخت پيدا مى‏شود و چون مؤمنى ميميرد، برگى از آن درخت مى‏افتد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۶۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از على بن سيف، از پدرش، از عمرو بن حُرَيث كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از قول خداى تعالى كه: «كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ» «۲»، يعنى: «مانند درخت پاك و پاكيزه كه ريشه آن استوار و محكم و پا برجا است در زمين و شاخ آن در جانب آسمان كشيده». و حضرت فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: من، ريشه آن درختم (و بنابر بعضى از نسَخ كافى، حضرت عليه السلام فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله ريشه آن است») و امير المؤمنين عليه السلام تنه آن و __________________________________________________ (۲). ابراهيم، ۲۴.

امامان عليه السلام از ذريّه ايشان عليه السلام، شاخه‏هاى آن و علم ائمه، ميوه آن، و شيعيانِ مؤمنان ايشان، برگ‏هاى آنند». و فرمود كه: «آيا در اين درخت، زيادتى هست؟» (و بنابر بعضى از نسخ، شائبه غشّ و بدى در آن هست). راوى مى‏گويد كه: عرض كردم: نه به خدا سوگند. حضرت فرمود: «به خدا سوگند، كه مؤمنى متولد مى‏شود، پس، يك برگ در آن به هم مى‏رسد، و مؤمنى مى‏ميرد، پس يك برگ از آن مى‏افتد».