روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۰۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن عبد الله بن ادريس عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قَوْلُهُ جَلَّ وَ عَزَّ بَلْ تُؤْثِرُونَ اَلْحَيََاةَ اَلدُّنْيََا قَالَ وَلاَيَتَهُمْ‏ وَ اَلْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏ََ قَالَ وَلاَيَةُ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ إِنَّ هََذََا لَفِي اَلصُّحُفِ اَلْأُولى‏ََ `صُحُفِ‏ إِبْرََاهِيمَ‏ وَ مُوسى‏ََ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۸۱

مفضل بن عمر گويد: به امام صادق (ع) گفتم: قول خدا عز و جل: (۱۶ سوره اعلى): «بلكه برگزينيد زندگى دنيا را» فرمود: مقصود، ولايت و دوستدارى آنها است (يعنى حاكمان جور) (۱۷) «و آخرت بهتر و پاينده‏تر است» فرمود: مقصود، ولايت و دوستدارى امير المؤمنين (ع) است (۱۸ و ۱۹) «به راستى كه اين در صحف نخستين ثبت است، صحف ابراهيم و موسى».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۸۵

مفضل بن عمر گويد: اين قول خداى جل و عز را بامام صادق عليه السلام عرضكردم: «بلكه زندگى دنيا را برگزيدند» فرمود: يعنى ولايت آنها (پيشوايان باطل) را «ولى آخرت بهتر و پايدارتر است» فرمود: يعنى ولايت امير المؤمنين عليه السلام «اين در كتابهاى نخستين، كتابهاى ابراهيم و موسى هست- آخر سوره ۸۷-».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۲۹

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از عبداللَّه بن ادريس، از محمد بن سِنان، از مفضّل بن عمر روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: قول خدا: «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا» «۲»، يعنى: چه؟ فرمود: «مراد، ولايت منسوب به شَبْوَه است». «۳» (يعنى: دوستى خلفاى جور كه چون عقرب‏اند. و اگر شَبَّويه به فتح با نيز باشد، منسوب به سوى شباة است كه به معنى بچه عقرب است. و مى‏تواند كه منسوب به سوى شبو، بدون ها باشد، و آن به معنى چراغ پا شدن چاروا «۴» است. و در بعضى از نسَخ كافى، چنين است كه: «مراد، ولايت به ايشان (يعنى: خلفاى جور) است»). و ترجمه آيه اين است كه: «بلكه بر مى‏گزينيد زندگى دنيا، يا نزديك‏تر را».

«وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏» «۵»، يعنى: «و آخرت بهتر و پاينده‏تر است». و حضرت فرمود كه:  «مراد از آن، ولايت امير المؤمنين عليه السلام است. «إِنَّ هذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولى‏ صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏»» «۶» (و ترجمه آن مذكور شد).                                          __________________________________________________
(۲). اعلى، ۱۶.
(۳). و شَبْوه به فتح شين و سكون باى ابجد، عقرب است. (مترجم)
(۴). چارپا و مركب سوارى.
(۵). اعلى، ۱۷.
(۶). اعلى، ۱۸ و ۱۹.