رَاسِيَات: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/رَاسِيَات | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/رَاسِيَات | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۰: خط ۱۱:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, اعْمَلُوا:46, قُدُور:46, آل:42, کَالْجَوَاب:37, دَاوُد:37, جِفَان:33, شُکْرا:33, قَلِيل:24, مِن:24, تَمَاثِيل:24, مَحَارِيب:15, عِبَادِي:15, الشّکُور:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::رَاسِيَات]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::رَاسِيَات]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۳

آیات شامل این کلمه

«راسِیات» جمع «راسیه» به معناى «پا بر جا و ثابت» است، و در اینجا منظور دیگ هایى است که به خاطر بزرگى، آن را از جا تکان نمى دادند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ثبوت و رسوخ (اقرب) در مفردات آمده «رسا الشيى‏ء يرسو. ثبت». [سباء:13]. يعنى ديگ‏هاى ثابت. رواسى جمع راسيه به معنى ثابت و راسخ است [نحل:15]. يعنى دئر زمين كوههاى ثابت و ريشه دار قرار داد كه شما را وطرب نكند و حركت ندهد. رواسى نه بار در قرآن مجيد آمده و پيوسته صفت جبال است. ارساء به معنى اثبات است [نازعات:32]. مرسى بضم اول جايز است كه مصدر ميمى، اسم زمان و مكان، و اسم مفعول باشد در آيه [هود:41]. هر دو مصدراند يعنى: در آن سوار شويد به نام خداست حركت و ايستادن آن. * [اعراف:187]. [نازعات:42-43]. مرسى به معنى ثبوت و اثبات هر دو آمده. بعضى‏ها در آيه زمان مقدر كرده و گفته‏اند: زمان ثبوت آن كى است؟ بعضى‏ها مرسى را وقوع معنى كرده و گفته‏اند: وقوع قيامت كى خواهد بود؟ در الميزان گفته: ساعت، ساعت بعث و رجوع الى اللّه... مرسى اسم زمان و مكان و مصدر ميمى است به معنى اثبات يعنى وقوع و ثبوت قيامت كى است؟. ولى وقوع چنان كه از راغب و اقرب نقل شد و نيز قاموس و صحاح گفته همان ثبوت و رسوخ است وانگهى وقوع در آيات ديگر جور در نمى‏آيد. از دو آيه فوق روشن است كه درباره ثبوت ساعت از آن حضرت سؤال كرده‏اند آيه در جواب آنها آمده است. اگر بگوئيم مشركان از ايستادن وقت پرسش كرده‏اند بعيد است زيرا ايستادن زمان مطلبى است كه بذهن آنها نمى‏رسيد. ولى به نظر مى‏آيد كه كفّار از شنيدن حالات قيامت و خلود كه هر چيز در آن جاودانى و يكنواخت است و تغيير و تبدّل و تحوّلى در آن نيست نتيجه گرفته‏اند كه در قيامت زمان مى‏ايستد و محسوس نمى‏شود زيرا احساس زمان در اثر تغىِّ و تبدّل اشياء و فاصله دو حركت است و اگر اينها از بين برود ديگر زمان محسوس نمى‏شود و آن عبارت اخراى ايستادن و توقف زمان است. لذا مى‏پرسيدند توقف و ايستادن زمان كه آمدن قيامت باشد كى خواهد بود؟ ساعت چنان كه جوهرى گفته در اصل به معنى وقت حاضر است و قاموس آنرا جزء وقت يعنى جزءى از اجزاء شب و روز و نيز وقت حاضر گفته است در اين صورت سؤال چنين است: وقت حاضر و جارى كى توقف خواهد كرد؟ و اين سؤال از وقوع قيامت است به لازم آن ولى باز معناى وقوع بهتر به نظر مى‏رسد. جناب محمد رضوى در كتاب تجسم عمل... زير عنوان زمان در آخرت توقف مى‏كند بحث مفصل و مفيدى در اين زمينه دارد كه از هر حيث قابل استفاده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...