الْفِرْدَوْس

آیات شامل این کلمه

«فردوس» در اصل ـ به گفته بعضى ـ یک لغت رومى است، بعضى آن را عربى و بعضى اصل آن را فارسى مى دانند و به معناى «باغ» است، یا باغ مخصوصى که تمام نعمت ها و مواهب الهى در آن جمع است و لذا، مى توان آن را به عنوان «بهشت برین» (بهترین و برترین باغ هاى بهشت) نامید.

ریشه کلمه

• فردوس‌ (۲ بار)

قاموس قرآن

[كهف:107]. [مؤمنون:11]. اين لفظ بيشتر از دوبار در قرآن نيامده است. در مجمع از زجاج نقل كرده: فردوس باغى است شامل مزايا و محاسن تمام باغ‏ها. گروهى گفته‏اند فردوس دره هائى است كه انواع علف‏ها در آن مى‏رويد. گفته‏اند آن لغت رومى است منقول به عربى ما آن را در اشعار عرب نيافتيم جز در شعر حسان كه گفته: فَاِنَّ ثَوابَ اللَّهِ كُلَ مُوَّحِدٍ جِنانٌ مِنَ‏الْفِرْدَوْسِ فيها يُخَلِّدُ طبرسى خود فرموده: فردوس باغى است كه در آن ميوه، گل و ساير اسباب تمتع و لذت جمع است. در كشاف گفته: «اَلْفِرْدَوْسُ: هُوَ الْبُسْتانُ الْواسِعُ الْجامِعُ لِاَصْنافِ الثَّمَرِ» در قاموس آن را باغى كه جامع ميوه‏هاى تمام باغات است گفته و نيز دره‏ها...كه زجاج نقل كرده. قول اقرب نيز قول قاموس است. به نظر نگارنده: مراد از ذكر اين كلمه بيان وسعت نعمت‏هاى بهشتى است و اينكه تمام وسائل راحتى در آن جمع است كه فرموده: [زخرف:71]. و جمله «جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ» مثل «جَنَّاتُ النَّعيم» است. كه راغب نعيم را نعمت كثيره معنى كرده و مثل «جنات عدن - جنات المأوى» در آيه «كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً» فردوس صفت جنات و مونث آيد مثل «هبات وافرة» يعنى بهشت‏هاى واسع و پر نعمت منزل آنهاست.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

فِيهَا هُم وَ الّذِين خَالِدِين جَنّات يَرِثُون نُزُلا لَهُم الْوَارِثُون لا کَانَت خَالِدُون يُحَافِظُون لَقَد أُولٰئِک يَبْغُون الصّالِحَات خَلَقْنَا عَمِلُوا صَلَوَاتِهِم عَنْهَا الْإِنْسَان حِوَلا آمَنُوا مِن إِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...