صَاحِبَة

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• صحب‌ (۹۷ بار)

قاموس قرآن

رفاقت. ملازمت. صاحب يعنى رفيق ملازم. راغب گويد آن در عرف زياد باشد. [يوسف:39]، [جنّ:3]. مراد از صاحبه زن است [نجم:2] و منظور از صاحب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است [انبياء:43]. بتها به خويشتن يارى نتوانند و از طرف ما هم يارى كرده نمى‏شوند. اصحاب: جمع صاحب است به معنى رفيقان ملازم [بقره:82]، [بقره:81]. اين كلمه 77 بار در قرآن مجيد آمده، يكبار نيز [ذاريات:59] به كار رفته و بيشتر به جنّت و نار و جحيم اضافه شده است و گاهى آمده: اصحاب البست، اصحاب مدين، اصحاب كهف، اصحاب اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره.

کلمات نزدیک مکانی

وَ لَه أَنّه اتّخَذ خَلَق شَيْء لا مَا تَکُن رَبّنَا وَلَدا کُل لَم جَدّ وَلَد تَعَالَى کَان هُو يَقُول سَفِيهُنَا بِکُل أَحَدا يَکُون أَنّى الْأَرْض عَلِيم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...