الشمس ٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و به شب گاهی که بپوشدش | |-|معزی=و به شب گاهی که بپوشدش | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشمس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشمس | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = الشمس ٣ | بعدی = الشمس ٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَغْشَاهَا»: خورشید را میپوشاند. ضمیر (هَا) به خورشید برمیگردد. چرا که باز هم بر اثر تقابل قسمتی از زمین با خورشید، شب مانند پردهای بر چهره آفتاب فرو میافتد و روی خورشید را در آفاق زمین میپوشاند. | «یَغْشَاهَا»: خورشید را میپوشاند. ضمیر (هَا) به خورشید برمیگردد. چرا که باز هم بر اثر تقابل قسمتی از زمین با خورشید، شب مانند پردهای بر چهره آفتاب فرو میافتد و روی خورشید را در آفاق زمین میپوشاند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶
ترجمه
الشمس ٣ | آیه ٤ | الشمس ٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَغْشَاهَا»: خورشید را میپوشاند. ضمیر (هَا) به خورشید برمیگردد. چرا که باز هم بر اثر تقابل قسمتی از زمین با خورشید، شب مانند پردهای بر چهره آفتاب فرو میافتد و روی خورشید را در آفاق زمین میپوشاند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَکُمُ... (۱) وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاساً (۱)
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَ جَعَلَ... (۱) وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
- مضمون سوره شمس
- چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
- وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
- معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
- زكّيها و قد خاب من دسّيها
- طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
- (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند به شب در لحظه اى که تاریکى آن، سطح زمین را بپوشاند. (و الّیل إذا یغشیها) طَبَق و[ سرپوش هایى]مانند آن که بر چیزى نهاده مى شود، «غطاء» نام دارد; همان طور که به پوشاک و [رواندازهایى]مانند آن که روى چیزى قرار داده مى شود، «غشاء» مى گویند (مفردات راغب). بنابراین «یغشاها» - که مرجع ضمیر مفعولى آن در این برداشت «أرض» گرفته شده - به این معنا است که تاریکى شب، سطح زمین را مى پوشاند.
۲ - سوگند خداوند، به هنگامى که شب، خورشید را مى پوشاند. (و الّیل إذا یغشیها) در برداشت یاد شده، مرجع ضمیر مفعولى در «یغشاها»، «الشمس» دانسته شده است.
۳ - پیدایش شب و تاریک شدن زمین به وسیله آن، داراى عظمتى درخور سوگند خداوند است. (و الّیل إذا یغشیها)
۴ - تاریک شدن زمین در شب، از نعمت هاى خداوند براى انسان ها (و الّیل إذا یغشیها) تأثیر سوگند، زمانى است که مخاطب، مورد سوگند را محبوب خود بیابد.
موضوعات مرتبط
- خدا: نعمتهاى خدا ۴
- سوگند: سوگند به تاریکى شب ۲، ۳; سوگند به شب ۱، ۳; سوگند به غروب خورشید ۲
- شب: عظمت تاریکى شب ۳; عظمت شب ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲، ۳
- نعمت: نعمت تاریکى شب ۴