المطففين ٣٦: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا پاداش داده شدند کفّار آنچه را بودند می‌کردند | |-|معزی=آیا پاداش داده شدند کفّار آنچه را بودند می‌کردند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المطففين | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المطففين | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::36|٣٦]] | قبلی = المطففين ٣٥ | بعدی = المطففين ٣٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«هَلْ ثُوِّبَ»: آیا سزا و جزا داده شده‌اند؟ واژه (ثَواب) برای جزای نیک و سزای بد به کار می‌رود. امّا بیشتر در مورد پاداش خوبیها استعمال دارد. لذا آیه فوق متضمّن نوعی طعن نسبت به کفّار است. | «هَلْ ثُوِّبَ»: آیا سزا و جزا داده شده‌اند؟ واژه (ثَواب) برای جزای نیک و سزای بد به کار می‌رود. امّا بیشتر در مورد پاداش خوبیها استعمال دارد. لذا آیه فوق متضمّن نوعی طعن نسبت به کفّار است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵
ترجمه
| المطففين ٣٥ | آیه ٣٦ | المطففين ٣٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«هَلْ ثُوِّبَ»: آیا سزا و جزا داده شده‌اند؟ واژه (ثَواب) برای جزای نیک و سزای بد به کار می‌رود. امّا بیشتر در مورد پاداش خوبیها استعمال دارد. لذا آیه فوق متضمّن نوعی طعن نسبت به کفّار است.
تفسیر
- آيات ۲۲ - ۳۶، سوره مطففين
- جلالت قدر ابرار و نعمت هاى بهشتى ايشان
- توجيه نحوى توالى دو حرف عطف در ((و فى ذلك فليتنافس المتنافسون ...))
- چشمهاى در بهشت بنام ((تسنيم ))
- خنده مؤ منان به كفار در روز جزا در مقابل خنده آن مجرمان به مؤ منان در دنيا
- ( چند روايت حاكى از اينكه مراد از((الذين اجر موا)) منافقين و از((الذين آمنو)) اميرالمومنين (عليه السلام )
نکات آیه
۱ - عذاب هاى کافران در قیامت، کیفر مداومت آنان بر کردار زشت خویش در دنیا است. (هل ثوّب الکفّار ما کانوا یفعلون) «ثواب»; یعنى، جزا و «تثویب» به معناى جزا دادن است (قاموس). فعل «کانوا» - که بر مضارع داخل شده است - بر استمرار دلالت دارد.
۲ - بى پاسخ نماندن تمسخرهاى کافران و گرفتارى آنان به نتایج کردار خویش، امرى طرفه و جالب توجّه است. (هل ثوّب الکفّار ما کانوا یفعلون) استفهام در آیه شریفه براى تقریر و تعجیب است; یعنى، کافران چنین حالتى را گمان نداشته و پیش بینى نمى کردند.
۳ - کافران در قیامت، مورد تمسخر خداوند قرار خواهند گرفت.* (هل ثوّب) «ثواب» در مورد خیر و شرّ هر دو کاربرد دارد; ولى به خیر و خوبى اختصاص بیشترى دارد و در آن فراوان تر استعمال مى شود (نهایه ابن اثیر). بنابراین ممکن است گفته شود: تعبیر «ثوّب» - که در قرآن تنها در مورد امر ناخوشایند استعمال شده (مفردات) - بیانگر آن است که خداوند، کیفر کافران را از روى تمسخر پاداش نامیده است.
۴ - کردار بدکاران در قیامت، به صورت کیفر براى آنان ظاهر خواهد شد.* (هل ثوّب الکفّار ما کانوا یفعلون) «ما» در «ما کانوا...» مفعول دوم براى «ثوّب» است; یعنى، کافران با همان کردار خود، کیفر داده شدند.
۵ - کفر، زمینه ساز گرفتارى به کیفرهاى الهى در قیامت است. (هل ثوّب الکفّار)
۶ - مؤمنان، با آرمیدن بر تخت هاى بهشتى، مراحل کیفر دادن کافران را نظاره مى کنند. (ینظرون . هل ثوّب الکفّار ما کانوا یفعلون) در برداشت یاد شده، آیه مورد بحث مفعول براى «ینظرون» (در آیه قبل) گرفته شده است.
موضوعات مرتبط
- بدکاران: بدکاران در قیامت ۴; کیفر عمل بدکاران ۴
- بهشت: تکیه بر تختهاى بهشت ۶
- خدا: استهزاهاى خدا ۳; زمینه کیفرهاى خدا ۵; ناظران کیفرهاى خدا ۶
- عمل: کیفر تداوم عمل ناپسند ۱
- قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۴
- کافران: استهزاى کافران ۳; حتمیت کیفر کافران ۲; عوامل عذاب اخروى کافران ۱; کافران در قیامت ۱، ۲، ۳; کیفر استهزاهاى کافران ۲
- کفر: آثار کفر ۵
- مؤمنان: تکیه گاه مؤمنان ۶; نظارت مؤمنان ۶
