عبس ١١

کَلاَّ إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ

ترجمه

هرگز چنین نیست که آنها می‌پندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است،

|چنين مپندار، كه اين [آيات‌] تذكارى است

زنهار [چنين مكن‌] اين [آيات‌] پندى است.

این روا نیست، که آیات حق برای پند و تذکر (همه خلق) است.

این چنین [برخوردی شایسته] نیست، بی تردید این آیات قرآن مایه پند است.

آرى، اين قرآن اندرزى است،

چنین نیست، آن پندآموزی است‌

همانا اين [آيات قرآن‌] يادآورى و پندى است- براى آدميان-

نباید چنین باشد! این آیات (قرآنی و شریعت آسمانی) یادآوری و آگاهی است و بس.

زنهار (چنان نیست!) این (آیات) همواره یادواره‌‌ای است.

نه چنین است همانا آن است یادآوریی‌

عبس ١٠	آیه ١١	عبس ١٢
سوره : سوره عبس نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کلاّ»: نباید چنین کرد. حقّا. «اِنَّهَا»: این که آیات قرآنی. ضمیر (ها) به (آیات) برمی‌گردد. یا این که به قرآن برمی‌گردد و به خاطر تأنیث خبر، مؤنّث آمده است (نگا: آلوسی). «تَذْکِرَةٌ»: یادآوری کردن. بیدارباش و آگاهی دادن.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِنَّهُ‌ فِي‌ أُمِ‌ الْکِتَابِ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۶، سوره عبس
• اشاره به شان نزول اين آيات و غرض سوره كه عبارتست از عتاب هر كس كه ثروتمندان
• خبرى عتاب آميز حاكى از روى گرداندن يك مرد نابينا و عنايت و توجه به توانگران
• اشاره به اينكه قرآن كريم ((تذكره )) است
• مقصود از اينكه درباره قرآن فرمود: ((فى صحف مكرمة ...))
• اشاره به اينكه ملائكه اى مخصوص سفراى وحى و تحت امرجبرئيل متصدى حمل و ابلاغ آن به پيامبران بوده اند
• روايتى حاكى از اعراض پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) از ابن ام مكتوم ونزول آيات : ((عبس و تولى ...))
• بيان اينكه آيات عتاب به روشنى متوجه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) نيست ونزول آن در مورد روى گرداندن آن حضرت از ام مكتوم از جهات مختلف مخدوش و مردود است
• روايتى ديگر حاكى از نزول آيات عتاب در مورد مردى از بنى اميه

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تأکید خداوند بر ضرورت ترک ترش رویى با اندرز خواهان; هر چند آنان، جسمى معلول داشته و از طبقات اشراف نباشند. (کلاّ) کلمه «کلاّ» براى ممنوع ساختن و ردّ مطالبى است که پیش از گفتن این کلمه، مطرح شده بود.

۲ - آیات قرآن، راهنما و مایه غفلت زدایى و زمینه پندگیرى و عبرت (کلاّ إنّها تذکرة) مراد از ضمیر در «إنّها»، آیات قرآن است که با توجّه به بیان اوصاف آنها در آیات بعد، تصریح به مرجع ضمیر لزومى نداشته است. «تذکرة» اعم از «دلالت» (راهنمایى) و «اماره» (نشانه) است و به هر چیزى که با آن تذکّر حاصل شود، اطلاق مى گردد (مفردات راغب). «تذکیر» (مرادف تذکرة) به معناى موعظه کردن و «ذکرى» (اسم مصدر آن) به معناى عبرت است (قاموس); بنابراین مراد از «تذکره» بودن قرآن، راهنمایى، موعظه کردن و مایه عبرت بودن آن است.

۳ - شایستگى قرآن براى تذکّر و ارشاد همه مردم، دلیل لزوم پرهیز از منحصر ساختن مجالس آموزش آن به قشرى خاص (فأنت له تصدّى ... فأنت عنه تلهّى . کلاّ إنّها تذکرة)

موضوعات مرتبط

• تبلیغ: روش تبلیغ ۱
• تنبه: زمینه تنبه ۲
• خدا: توصیه هاى خدا ۱
• عبرت: عوامل عبرت ۲
• قرآن: عبرت از قرآن ۲; عمومیت تعلیم قرآن ۳; عمومیت هدایتگرى قرآن ۳; غفلت زدایى قرآن ۲; هدایتگرى قرآن ۲
• موعظه: اجتناب از ترشرویى با موعظه پذیران ۱; زمینه موعظه پذیرى ۲