النازعات ٢٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=سپس پشت کرد میدوید | |-|معزی=سپس پشت کرد میدوید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::22|٢٢]] | قبلی = النازعات ٢١ | بعدی = النازعات ٢٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَدْبَرَ»: پشت کرد و رفت. | «أَدْبَرَ»: پشت کرد و رفت. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۴
ترجمه
النازعات ٢١ | آیه ٢٢ | النازعات ٢٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَدْبَرَ»: پشت کرد و رفت.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - فرعون، به تکذیب گفته هاى موسى(ع) اکتفا نکرده سرسختانه به مخالفت با او پرداخت. (ثمّ أدبر یسعى) حرف «ثمّ» در این آیه، براى تراخى رتبى است; یعنى، ادبار فرعون، نارواتر از تکذیب او بود.
۲ - دروغ خواندن تعالیم پیامبران و روى گردانى از رهنمودهاى آنان، کشاننده انسان به تلاش براى سرکوب آنها است. (فکذّب و عصى . ثمّ أدبر یسعى)
۳ - رسالت موسى(ع)، خطرى جدى براى فرعون و تحریک کننده او به مقابله اى پى گیر در برابر آن (ثمّ أدبر یسعى)
۴ - فرعون، گفتوگوى مستقیم خود با موسى(ع) و تکذیب و مخالفت با او را در سرکوب آن حضرت کارساز نمى دید. (ثمّ أدبر) «ادبار»; یعنى، پشت کردن و حاکى از نومیدى فرعون از نتیجه گفتوگوى مستقیم با موسى(ع) است.
۵ - فرعون با مشاهده معجزه موسى(ع)، وحشت زده از آن روى برتافت و شتابزده گریزان شد. * (ثمّ أدبر یسعى) «إدبار» فرعون، - در یک احتمال - به معناى فرار او از ترس معجزه موسى(ع) است که در شکل مار عظیم ظاهر شده بود.
موضوعات مرتبط
- انبیا: آثار تکذیب تعالیم انبیا ۲; اعراض از تعالیم انبیا ۲; زمینه دشمنى با انبیا ۲
- ترس: ترس از معجزه موسى(ع) ۵
- فرعون: احساس خطر فرعون ۳; اعراض فرعون ۵; ترس فرعون ۵; تکذیبگرى فرعون ۱، ۴; دشمنى فرعون ۱، ۳، ۴; فرار فرعون۵; قصه فرعون ۳، ۴، ۵; لجاجت فرعون ۱
- موسى(ع): آثار رسالت موسى(ع) ۳; اعراض از معجزه موسى(ع) ۵; تکذیب رسالت موسى(ع) ۱; تکذیب موسى(ع) ۴; دشمنى با موسى(ع) ۱، ۳، ۴; قصه موسى(ع) ۱، ۴، ۵