النازعات ٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=دیدگان آنها است سرافکنده | |-|معزی=دیدگان آنها است سرافکنده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::9|٩]] | قبلی = النازعات ٨ | بعدی = النازعات ١٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::2|٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَبْصَارُهَا»: چشمان ایشان. مراد صاحبان چشمها است. «خَاشِعَةً»: ذلیل و خوار. فرو افتاده و فروخفته. | «أَبْصَارُهَا»: چشمان ایشان. مراد صاحبان چشمها است. «خَاشِعَةً»: ذلیل و خوار. فرو افتاده و فروخفته. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳
ترجمه
النازعات ٨ | آیه ٩ | النازعات ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَبْصَارُهَا»: چشمان ایشان. مراد صاحبان چشمها است. «خَاشِعَةً»: ذلیل و خوار. فرو افتاده و فروخفته.
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - منکران معاد، با چشمانى فروافتاده و در نهایت خوارى و ذلّت، در صحنه قیامت ظاهر خواهند شد. (أبصرها خشعة) «خاشع» به شخصى گفته مى شود که به زمین چشم دوخته باشد (لسان العرب). توصیف «أبصار القلوب» به آن، مجاز و حاکى از شدت ضعف و ذلّت شخص است; تا آنجا که گویا قلب او که موجودى مستقل فرض شده است، داراى چشمانى است که خشوع و فروتنى، در آن جایگیر شده است.
۲ - قیامت، حادثه اى سنگین و با عظمت و صحنه سایه افکندن نگرانى و ترس بر منکران معاد (أبصرها خشعة) فروتنى و ذلّت منکران معاد در صحنه قیامت، حاکى از عظمت و هول آور بودن آن است.
۳ - خداوند در تأکید بر وجود ترس و نگرانى در قیامت، به فرشتگان سوگند یاد کرده است که سریع و بانشاط براى تدبیر امور و قبض ارواح از یکدیگر سبقت مى گیرند. (و النازعات ... قلوب یومئذ واجفة . أبصرها خشعة) این آیه و آیه قبل، جواب قسم هایى است که در نخستین آیات سوره آمده بود.
موضوعات مرتبط
- سوگند: سوگند به ملائکه ۳
- قبض روح: سرعت در قبض روح ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۳
- قیامت: اهمیت اهوال قیامت ۳; اهوال قیامت ۲; عظمت قیامت ۲
- معاد: ترس اخروى مکذبان معاد ۱، ۲; چشمهاى مکذبان معاد ۱; ذلت اخروى مکذبان معاد ۱; مکذبان معاد در قیامت ۱; نگرانى مکذبان معاد ۲
- ملائکه: سبقت ملائکه ۳; سرعت تدبیر ملائکه ۳; ملائکه قبض روح ۳; نشاط ملائکه ۳