الذاريات ٥١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و قرار ندهید با خدا خدائی دیگر همانا منم برای شما از او ترساننده آشکار | |-|معزی=و قرار ندهید با خدا خدائی دیگر همانا منم برای شما از او ترساننده آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::51|٥١]] | قبلی = الذاريات ٥٠ | بعدی = الذاريات ٥٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مُبِینٌ»: بیانگر. یعنی عاقبت دردناک بت‌پرستی و شرک را برایتان بیان میدارم و کژراهه شقاوت را از شاهراه سعادت برایتان جدا می‌سازم. | «مُبِینٌ»: بیانگر. یعنی عاقبت دردناک بت‌پرستی و شرک را برایتان بیان میدارم و کژراهه شقاوت را از شاهراه سعادت برایتان جدا می‌سازم. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
| الذاريات ٥٠ | آیه ٥١ | الذاريات ٥٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُبِینٌ»: بیانگر. یعنی عاقبت دردناک بت‌پرستی و شرک را برایتان بیان میدارم و کژراهه شقاوت را از شاهراه سعادت برایتان جدا می‌سازم.
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - ممنوع بودن شرک و معبود گرفتن غیر خدا (و لاتجعلوا مع اللّه إلهًا ءاخر)
۲ - لزوم توحید و اخلاص در عبادت به هنگام روى آوردن به خداوند (ففرّوا إلى اللّه ... و لاتجعلوا مع اللّه إلهًا ءاخر)
۳ - انسان، همواره در معرض ابتلا به شرک و نیازمند حفظ بینش توحیدى خویش (ففرّوا إلى اللّه ... و لاتجعلوا مع اللّه إلهًا ءاخر) هشدار همیشگى قرآن، به (لاتجعلوا مع اللّه...) مى رساند که انسان همیشه در معرض شرک پیشگى قرار دارد و باید خود را از ابتلاى به آن دور نگه دارد و به خدا پناه برد.
۴ - پیامبر(ص)، انذارگر و بیم دهنده آدمیان از عواقب شوم شرک (و لاتجعلوا مع اللّه ... إنّى لکم منه نذیر)
۵ - هشدارهاى پیامبر(ص)، روشن و در جهت منافع آدمیان (إنّى لکم منه نذیر مبین) لام در «لکم» بیانگر انتفاع است.
۶ - انذارهاى روشن پیامبر(ص)، اتمام حجت بر خلق و سدّ کننده راه هر گونه عذر و بهانه (إنّى لکم منه نذیر مبین . و لاتجعلوا مع اللّه ... إنّى لکم منه نذیر مبین )
موضوعات مرتبط
- الوهیت: ممنوعیت الوهیت غیرخدا ۱
- انذار: انذار از فرجام شرک ۴
- انسان: اتمام حجت بر انسان ها ۶; انذار انسان ها ۴; منافع انسان ها ۵; نیازهاى معنوى انسان ۳
- توحید: اهمیت توحید ۳; اهمیت توحید عبادى ۲
- شرک: زمینه شرک ۳; ممنوعیت شرک عبادى ۱
- عبادت: اهمیت اخلاص در عبادت ۲
- محمد(ص): اتمام حجت محمد(ص) ۶; انذارهاى محمد(ص) ۴، ۶; رسالت محمد(ص) ۴; وضوح انذارهاى محمد(ص) ۵
