الذاريات ٤٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و زمین را گسترانیدیم پس چه خوبند گسترانندگان | |-|معزی=و زمین را گسترانیدیم پس چه خوبند گسترانندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::48|٤٨]] | قبلی = الذاريات ٤٧ | بعدی = الذاريات ٤٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَرَشْنَاهَا»: زمین را پهن کردهایم. «الْمَاهِدُونَ»: جمع ماهِد، آماده سازنده. خدای مهربان زمین را برای زندگی مردمان همچون گهواره آماده فرموده است و چنانکه باید برای آسایش ایشان فراهم آورده است (نگا: طه / ، زخرف / ). | «فَرَشْنَاهَا»: زمین را پهن کردهایم. «الْمَاهِدُونَ»: جمع ماهِد، آماده سازنده. خدای مهربان زمین را برای زندگی مردمان همچون گهواره آماده فرموده است و چنانکه باید برای آسایش ایشان فراهم آورده است (نگا: طه / ، زخرف / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٤٧ | آیه ٤٨ | الذاريات ٤٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَرَشْنَاهَا»: زمین را پهن کردهایم. «الْمَاهِدُونَ»: جمع ماهِد، آماده سازنده. خدای مهربان زمین را برای زندگی مردمان همچون گهواره آماده فرموده است و چنانکه باید برای آسایش ایشان فراهم آورده است (نگا: طه / ، زخرف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - گستردگى زمین و آمادگى آن براى آسایش بشر، به تدبیر و اراده خداوند (و الأرض فرشنها) «فرش» (مصدر «فرشنا») و «مهد» (مصدر «ماهدون») در اصل به معناى پهن کردن و گستردن چیزى براى نشستن بر آن و یا خوابیدن است; یعنى، «و الأرض بسطناها وسطحناها لتستقروا علیها و تسکنوها فنعم الباسطون نحن».
۲ - هماهنگى نظام طبیعت با نیازهاى بشر، برنامه ریزى شده از سوى خداى توانمند و نه پدیده اى اتفاقى (و الأرض فرشنها فنعم المهدون) گستردگى صفحه زمین و «مهد» بودن آن براى بشر، بیانگر هماهنگى نظام طبیعت بانیاز بشر به آسایش است. از این که خداوند، «فرشناها» را با ضمیر متکلم آورده، براى جلب توجه انسان به دخالت تدبیر الهى در پیدایش این هماهنگى است.
۳ - مطالعه در گستردگى سطح زمین و آرامش آن، راهگشاى انسان به تدبیر بهینه خداى جهان (و الأرض فرشنها فنعم المهدون) تعبیر «فنعم الماهدون»، انسان را به این حقیقت توجه مى دهد که در تدبیر بهینه خداوند، بیندیشد و نمود این تدبیر عالى را در گستردگى سطح زمین و آرامش آن، مطالعه کند.
۴ - مهیّا گشتن سطح زمین براى زندگى، پس از شکل گیرى بناى آسمان (نظام کرات) * (و السّماء بنینها ... و الأرض فرشنها) ترتب لفظى «و الأرض...» بر «و السّماء...»، مى تواند بیانگر ترتیب حقیقى و تقدّم بنیان آسمان بر سامان زمین باشد.
موضوعات مرتبط
- آسمان: بناى آسمان ۴
- آفرینش: تدبیر آفرینش ۳
- خدا: آثار اراده خدا ۱; آثار تدبیر خدا ۱، ۲; تدبیر خدا ۳; قدرت خدا ۲
- زمین: آثار مطالعه زمین ۳; آرامش در زمین ۱، ۳; آمادگى زمین ۴; زندگى در زمین ۴; گسترش زمین ۳; منشأ گسترش زمین ۱
- طبیعت: هماهنگى طبیعت و نیازها ۲