الذاريات ٣٣: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=تا بفرستیم بر ایشان سنگی از گِل | |-|معزی=تا بفرستیم بر ایشان سنگی از گِل | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = الذاريات ٣٢ | بعدی = الذاريات ٣٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«حِجَارَةِ مِّن طِینٍ»: سنگی از گِل. همان چیزی است که در (هود / ، حجر / ) با واژه (سِجّیل= سنگ گِل) بیان شده است و کیفیّت آن بر ما معلوم نیست. | «حِجَارَةِ مِّن طِینٍ»: سنگی از گِل. همان چیزی است که در (هود / ، حجر / ) با واژه (سِجّیل= سنگ گِل) بیان شده است و کیفیّت آن بر ما معلوم نیست. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٣٢ | آیه ٣٣ | الذاريات ٣٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«حِجَارَةِ مِّن طِینٍ»: سنگی از گِل. همان چیزی است که در (هود / ، حجر / ) با واژه (سِجّیل= سنگ گِل) بیان شده است و کیفیّت آن بر ما معلوم نیست.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - مأموریت فرشتگان، فرو ریختن سنگپاره ها بر سر قوم جرم پیشه لوط (لنرسل علیهم حجارة)
۲ - عذاب قوم لوط، به وسیله سنگ هایى از گِل (حجارة من طین)
۳ - فرشتگان، مجریان اراده الهى در تحولات تاریخ (لنرسل علیهم حجارة من طین)
۴ - عوامل طبیعت، مقهور اراده الهى است. (لنرسل علیهم حجارة من طین) با این که سنگ و خاک بر زمین نشسته و معمولاً آنچه از آسمان مى بارد باران است - و نه تکه هاى سنگ - اما خداوند با این آیات فهمانده که براى او ریختن سنگ از آسمان، همانند ریختن قطره هاى باران، آسان است.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): مسؤولیت مهمانان ابراهیم(ع) ۱
- خدا: حاکمیت اراده خدا ۴; مجریان اراده خدا ۳
- عذاب: ابزار عذاب ۲; عذاب با سجیل ۲
- عوامل طبیعى: تسخیر عوامل طبیعى ۴
- قوم لوط: بارش سجیل بر قوم لوط ۱; تاریخ قوم لوط ۱، ۲
- کارگزاران خدا :۳
- ملائکه: ملائکه عذاب ۱; نقش ملائکه ۳