الجاثية ٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گاهی که داند از آیتهای ما چیزی را برگیردش به ریشخند برای ایشان است عذابی خوارکننده | |-|معزی=و گاهی که داند از آیتهای ما چیزی را برگیردش به ریشخند برای ایشان است عذابی خوارکننده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الجاثية | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الجاثية | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::9|٩]] | قبلی = الجاثية ٨ | بعدی = الجاثية ١٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِتَّخَذَهَا هُزُواً»: آیات الهی را به تمسخر میگیرد و با بیاعتنائی از کنار آنها میگذرد. آیات الهی را مایه استهزاء دیگران و بازیچه قرار دادن ایشان میسازد. «هُزُواً»: (نگا: بقره / و مائده / و ). | «إِتَّخَذَهَا هُزُواً»: آیات الهی را به تمسخر میگیرد و با بیاعتنائی از کنار آنها میگذرد. آیات الهی را مایه استهزاء دیگران و بازیچه قرار دادن ایشان میسازد. «هُزُواً»: (نگا: بقره / و مائده / و ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۳
ترجمه
الجاثية ٨ | آیه ٩ | الجاثية ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِتَّخَذَهَا هُزُواً»: آیات الهی را به تمسخر میگیرد و با بیاعتنائی از کنار آنها میگذرد. آیات الهی را مایه استهزاء دیگران و بازیچه قرار دادن ایشان میسازد. «هُزُواً»: (نگا: بقره / و مائده / و ).
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۳، سوره جاثيه
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه
- وجه اينكه فرمود: ((ان فى السموات والارض لايات ...)) و آنچه حرف ((فى )) افاده مى كند
- وجه اينكه آسمانها و زمين با اينكه خود آيت هستند در آيه شريفه طرف آيت دانسته شده اند
- آيت بودن خلقت انسان و جنبندگان
- باران رزقى است كه خداوند متعال از آسمان نازل مى كند
- وجه اينكه هر دسته از آيات را به ترتيب براى مؤ منين ))، ((لقوم يوقنون )) و((لقوم يعقلون )) ذكر فرمود
- توجيه صاحب تفسير كشف در ترتيب مذكور در آيه و نقد آن
- كلام فخر رازى در توجيه ترتيب مذكور درآيد
- مقصود از ايمان به آيات خدا و معناى جمله ((قباءىّ حديث بعد الله و اياته يؤ منون ))
- سخن بعضى از مفسرين در خصوص آيه ((فباى حديث بعد الله و آياته ياءمنون ))
- وصف حال هر ((افاك اثيم )) كه به آيات خدا استكبار ورزيده استهزاء مى كنند و...
- مفاد كلمه ((منه )) در جمله ((و سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض جمعيا منه ))
نکات آیه
۱ - آگاهى اندک و سطحى کافران از قرآن، دستمایه آنان براى تمسخر آیات الهى (و إذا علم من ءایتنا شیًا اتّخذها هزوًا) کلمه «شیئاً»، اندک و ناچیز بودن اطلاعات کافران را افاده مى کند.
۲ - برخورد استهزا آمیز با آیات الهى، داراى ریشه در خصلت هاى استکبارى * (یصرّ مستکبرًا ... اتّخذها هزوًا) از ارتباط این آیه با آیه قبل، مطلب بالا استفاده مى شود.
۳ - استکبار و خودبرتربینى در دنیا، درپى دارنده عذابى خفت بار و خوارکننده در آخرت (لهم عذاب مهین)
۴ - تناسب عذاب اخروى انسان، با عملکرد دنیوى او * (یصرّ مستکبرًا ... اتّخذها هزوًا أُولئک لهم عذاب مهین) «عذاب مهین» براى مستکبران استهزاگر به آیات الهى، پاسخ خداوند به عملکرد زشت آنان در تحقیر و استهزاى آیات او است. بنابراین احتمالاً مى توان نتیجه گرفت که نوعى همگونى، میان نوع عذاب و کیفیت عمل انسان وجود دارد.
۵ - دروغ پردازانِ گناه پیشه، داراى فرجامى خفّت بار و آکنده از ذلت (ویل لکلّ أفّاک أثیم ... أُولئک لهم عذاب مهین)
۶ - انکار و استهزا نسبت به آیات الهى، پس از علم به آنها، درپى دارنده کیفر اخروى (و إذا علم ... لهم عذاب مهین)
۷ - نقّادان و عیب جویان آیات الهى، داراى آگاهى هاى محدود و نگرش هاى جزیى و نارسا نسبت به آن (و إذا علم من ءایتنا شیًا اتّخذها هزوًا)
۸ - آگاهى اندک و غیرجامع نسبت به مفاهیم دینى، زمینه مواجهه منفى با آنها* (و إذا علم من ءایتنا شیًا اتّخذها هزوًا)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: آثار استهزاى آیات خدا ۶; آثار تکذیب آیات خدا ۶; زمینه استهزاى آیات خدا ۱; محدوده علم استهزاگران آیات خدا ۷; منشأ استهزاى آیات خدا ۲
- استکبار: آثار استکبار ۲، ۳
- دروغگویان: فرجام دروغگویان ۵
- دین: زمینه تکذیب دین ۸
- عذاب: تناسب عذاب با عمل ۴; عذاب ذلت بار ۳; مراتب عذاب ۳; موجبات عذاب اخروى ۳
- علم: آثار ضعف علمى ۸
- فرجام: فرجام ذلت بار ۵
- کافران: آثار سطحى نگرى کافران ۱; استهزاى کافران ۱
- کیفر: موجبات کیفر اخروى ۶
- گناهکاران: فرجام گناهکاران ۵