الزخرف ٨٧

وَ لَئِنْ‌ سَأَلْتَهُمْ‌ مَنْ‌ خَلَقَهُمْ‌ لَيَقُولُنَ‌ اللَّهُ‌ فَأَنَّى‌ يُؤْفَکُونَ‌

ترجمه

و اگر از آنها بپرسی چه کسی آنان را آفریده، قطعاً می‌گویند: خدا؛ پس چگونه از عبادت او منحرف می‌شوند؟!

|و اگر از آنها بپرسى چه كسى آنها را آفريد؟ مسلما خواهند گفت: خدا. پس چگونه [از بندگى او] بازگردانده مى‌شوند

و اگر از آنان بپرسى: «چه كسى آنان را خلق كرده؟» مسلماً خواهند گفت: «خدا.» پس چگونه [از حقيقت‌] بازگردانيده مى‌شوند؟

و اگر از مشرکان باز پرسی که آنها را که آفریده است؟ به یقین جواب دهند: خدا آفریده. پس به کجایشان می‌گردانند؟

و اگر از آنان بپرسی: چه کسی آنان را آفریده است؟ یقیناً می گویند: خدا. پس چگونه [از حق به باطل] منحرف می شوند؟

اگر از ايشان بپرسى كه چه كسى آنها را آفريده است، مى‌گويند: الله. پس چرا از حق روى مى‌گردانند؟

و اگر از ایشان بپرسی چه کسی ایشان را آفریده است، بی‌شک خواهند گفت خداوند، پس چگونه بیراهه می‌روند؟

و اگر از آنان بپرسى چه كسى آنان را آفريده است هر آينه گويند: خدا. پس كجا و چگونه [از پرستش خدا به پرستش غير او] گردانيده مى‌شوند؟

اگر از مشرکان بپرسی، چه کسی آنان را آفریده است؟ مؤکّدانه می‌گویند: خدا! پس چگونه (از عبادت حق تعالی) منحرف می‌شوند (و متوجّه پرستش چیزهای دیگری می‌گردند؟!).

و اگر هر آینه از آنان بپرسی: «چه کسی ایشان را خلق کرده‌؟» بی‌چون و به‌راستی خواهند گفت: «خدا.» پس چگونه و به کجا (از حقیقت) بازگردانیده می‌شوند؟»

و اگر پرسیشان که آفریدستشان هر آینه گویند خدا پس کجا به دروغ رانده می‌شوند

الزخرف ٨٦	آیه ٨٧	الزخرف ٨٨
سوره : سوره الزخرف نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَنَّی»: چگونه؟ «یُؤْفَکُونَ»: بازگردانده می‌شوند. از حق منصرف و به سوی چیزهای دیگری رهنمود می‌شوند. «أَنّی یُؤْفَکُونَ»: (نگا: مائده / ، توبه / ، عنکبوت / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِنَ‌ رَبَّکُمُ‌ اللَّهُ‌ الَّذِي‌... (۱) وَ هُوَ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌... (۳) أَمَّنْ‌ خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ... (۱)

تفسیر

• آيات ۷۹ - ۸۹ سوره زخرف
• وجوه مختلف در معناى آيه : ((قل ان كان للرحمن و لد فانااول العابدين ))
• احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت
• (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به توحيد)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - اعتقاد مشرکان مکه، به خالقیت خداوند و توحید در آفرینش (و لئن سألتهم من خلقهم لیقولنّ اللّه فأنّى یؤفکون) از آیه شریفه استفاده مى شود که شرک مشرکان، در ناحیه خالقیت خداوند نبوده است; بلکه آنان در ربوبیت، تدبیر، کارگشایى امور و وساطت براى تقرب به خدا، گرفتار شرک بوده اند.

۲ - روى آوردن به غیر خدا، با وجود اعتقاد به خالقیت یگانه او، انحرافى آشکار و امرى ملامت بار (و لئن سألتهم من خلقهم لیقولنّ اللّه فأنّى یؤفکون) «إفک» (مصدر «یؤفکون») به معناى روى گرداندن و انحراف از مسیر طبیعى است.

۳ - توحید، امرى فطرى و شرک انحراف از فطرت انسانى است. (و لئن سألتهم من خلقهم لیقولنّ اللّه فأنّى یؤفکون) در صورتى که آیه شریفه را مستقل از قبل بدانیم و ضمیر «هم» به مطلق بشر بازگردد، استفاده مى شود که توحید در فطرى بودن انسان نهفته است.

۴ - اعتقاد به یگانگى خالق، مستلزم اعتقاد به یگانگى معبود و «ربّ» (یدعون من دونه ... و لئن سألتهم من خلقهم لیقولنّ اللّه فأنّى یؤفکون) مشرکان در ربوبیت الهى، قائل به شرک بودند و خداوند براى تبیین بطلان اعتقاد آنان، به ایشان یادآور شده که شما معتقد به یگانگى خالق هستید و پذیرش شرک در ربوبیت، با آن تناقض دارد.

موضوعات مرتبط

• انسان: فطریات انسان ۳
• توحید: فطریت توحید ۳
• شرک: گمراهى شرک ۳
• عقیده: آثار عقیده به توحید در خالقیت ۴; زمینه عقیده به توحید ربوبى ۴; عقیده به توحید در خالقیت ۱; عقیده به خالقیت خدا ۱، ۲
• گرایشها: سرزنش گرایش به غیر خدا ۲
• مشرکان مکه: خداشناسى مشرکان مکه ۱; عقیده مشرکان مکه ۱