ص ٦٦

رَبُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ مَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ

ترجمه

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، پروردگار عزیز و غفّار!»

|پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنهاست كه توانا و آمرزنده است

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، همان شكست‌ناپذير آمرزنده.

آفریننده آسمانها و زمین و هر چه بین آنهاست، همان خدای مقتدر و بسیار آمرزنده.

پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است.

آن پيروزمند و آمرزنده، پروردگار آسمانها و زمين و هر چه ميان آنهاست.

پروردگار آسمانها و زمین و مابین آنها که پیروزمند آمرزگار است‌

خداوند آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست، آن تواناى بى‌همتا و آمرزگار.

پروردگار آسمانها و زمین و همه‌ی چیزهائی است که در میان آن دو است و بسیار با عزّت و آمرزگار است.

«پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است. (همان) عزیزِ بسی پوشنده‌.»

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است مهتر آمرزگار

ص ٦٥	آیه ٦٦	ص ٦٧
سوره : سوره ص نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ ...»: (نگا: شعراء / ). «الْغَفَّارُ»: (نگا: طه / ، نوح / ).

تفسیر

• آيات ۶۵ - ۸۸ ص
• تقرير احتجاجات متعدد بر وحدانيت خداى تعالى كه آيه :قل انما انا منذر و ما من اله الا الله ... متضمن است
• توضيح درباره ارتباط آيه : اذقال ربك للملئكة انى خالق بشرا من طين باقبل
• وجه تسميه انسان به بشر و بيان مبداء خلقت انسان
• وجه اينكه فرمود آدم را با دو دستم آفريدم
• معناى جمله : استكبرت ام كنت من العالين كه استفهام توبيخى از ابليس درباره سجدهنكردنش براى آدم است
• اشاره به اينكه عين خواسته ابليس فانظرنى الى يوم يبعثون اجابت نشده و او الى وقتاليوم المعلوم مهلت داده شده
• مبداء ارتكاب معاصى ، انكار مالكيت مطلقه خدا و حكمت او است
• قضاء الهى درباره ابليس و پيروان او
• قرآن ذكرى است جهانى و اخبار آن اختصاص به زمان معين ندارد
• رواياتى درباره مخاصمه ملا اعلى ، استكبار ابليس و اباء او از سجده بر آدم ، و اوصافمتكلفين

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، مالک و مدبر جهان هستى (آسمان ها، زمین و...) (ربّ السموت و الأرض)

۲ - جهان هستى، در حال حرکت به سوى کمال است. (ربّ السموت و الأرض و ما بینهما) «ربّ» به معناى تربیت کردن است و تربیت ایجاد حالتى در شىء پس از حالت قبل است تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب). این معنا حکایت از حرکت تکاملى دارد. گفتنى است که کلمه «ربّ»، مشترک لفظى میان وصف و مصدر مى باشد و در این آیه، معناى وصفى آن مراد است.

۳ - تنها مالک و مدبر جهان هستى، شایسته عبادت است. (و ما من إله إلاّ اللّه ... ربّ السموت و الأرض و ما بینهما) توصیف خداوند به، مالک و مدبر هستى بودن - پس از بیان یکتایى او در معبودیت - مى تواند گویاى برداشت یاد شده باشد.

۴ - جهان، متشکل از آسمان هاى متعدد (ربّ السموت)

۵ - وجود پدیده هایى در فاصله میان آسمان ها و زمین (ربّ السموت و الأرض و ما بینهما)

۶ - خداوند، عزیز (پیروز و شکست ناپذیر) و غفور (بسیار آمرزنده) است. (العزیز الغفّ-ر)

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ها ۴; مالک آسمان ها ۱; مدبر آسمان ها ۱
• آفرینش: تکامل آفرینش ۲; مالک آفرینش ۱، ۳; مدبر آفرینش ۱، ۳
• اسماء و صفات: عزیز ۶; غفور ۶
• الوهیت: ملاک الوهیت ۳
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
• خدا: مالکیت خدا ۱
• زمین: مالک زمین ۱; مدبر زمین ۱
• فضا: موجودات فضا ۵
• معبودراستین: ربوبیت معبودراستین ۳; مالکیت معبودراستین ۳