العنكبوت ٣٠: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت پروردگارا یاریم کن بر گروه بدکاران | |-|معزی=گفت پروردگارا یاریم کن بر گروه بدکاران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = العنكبوت ٢٩ | بعدی = العنكبوت ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲
ترجمه
| العنكبوت ٢٩ | آیه ٣٠ | العنكبوت ٣١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - لوط(ع)، به دنبال واکنش منفى قوم اش به دعوت وى، از خداوند براى غلبه برآنها، استمداد طلبید. (قال ربّ انصرنى على القوم المفسدین)
۲ - ربوبیت خداوند، مقتضى دعا به درگاه او و استمداد از او است. (قال ربّ انصرنى على القوم المفسدین)
۳ - عمل لواط و راهزنى و ارتکاب علنى گناه، از موارد افساد است. أئنّکم لتأتون الرجال و تقطعون السبیل و تأتون فى نادیکم المنکر ... انصرنى على القوم المفسدین
۴ - لوط(ع)، براى بازداشتن قوم اش از کردار زشت، با آنان به مبارزه برخاست. (أئنّکم لتأتون الرجال و ... ربّ انصرنى على القوم المفسدین) طلب نصرت از خدا بر ضد قوم مفسد، براى بیان این است که لوط(ع) با آنان به مبارزه برخاست و در مبارزه اش، نیاز به امداد الهى داشت.
۵ - لوط(ع) در مبارزه اش با کردارهاى زشت قوم خود، تنها بود. (قال ربّ انصرنى على القوم المفسدین) ضمیر مفعولى «نى» در دعاى لوط(ع)، حکایت از تنهایى آن حضرت در مبارزه با فحشا مى کند.
۶ - شایسته است براى مبارزه با مفاسد اجتماعى و مفسدان، از خداوند استمداد شود. (قال ربّ انصرنى على القوم المفسدین)
۷ - قوم لوط، مردمى مفسد بودند. (على القوم المفسدین)
موضوعات مرتبط
- استمداد: استمداد از خدا ۱، ۶; زمینه استمداد از خدا ۲
- افساد: موارد افساد ۳
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۲
- دعا: زمینه دعا ۲
- راهزنى: فساد راهزنى ۳
- قوم لوط: افساد قوم لوط ۷; تاریخ قوم لوط ۷; عمل ناپسند قوم لوط ۴
- گناه: فساد گناه آشکار ۳
- لواط: فساد لواط ۳
- لوط(ع): استمداد لوط(ع) ۱; تنهایى لوط(ع) ۵; دعاى لوط(ع) ۱; قصه لوط(ع) ۱، ۴، ۵; مبارزه لوط(ع) ۴، ۵
- مفاسداجتماعى: مبارزه با مفاسداجتماعى ۶
- مفسدان :۷ مبارزه با مفسدان ۷ ۶
- منکرات: مبارزه با منکرات ۴، ۵
