العنكبوت ٢٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و نهادیم در نژادش پیمبری و کتاب را و دادیم بدو مزدش را در دنیا و همانا او است در آخرت از شایستگان | |-|معزی=و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و نهادیم در نژادش پیمبری و کتاب را و دادیم بدو مزدش را در دنیا و همانا او است در آخرت از شایستگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::27|٢٧]] | قبلی = العنكبوت ٢٦ | بعدی = العنكبوت ٢٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::24|٢٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْکِتَابَ»: مراد جنس کتاب است و شامل زبور و تورات و انجیل و قرآن میگردد. «الصَّالِحِینَ»: (نگا: بقره / . صالح بودن، عالیترین درجه کمال انسانی در اعتقاد و ایمان و قول و عمل و اخلاق است، و بسیاری از پیغمبران از خدا تقاضا کردهاند تا ایشان را جزو صالحان قلمداد فرماید (نگا: نمل / ، قصص / ، شعراء / ، صافّات / . «أَجْرَهُ»: مراد مجموعه افتخارات دنیوی است. از قبیل: مدح او، درود فرستادن بر او تا دنیا دنیا است، بخشیدن فرزندان بایسته، ادامه خطّ نبوّت در دودمان او. | «الْکِتَابَ»: مراد جنس کتاب است و شامل زبور و تورات و انجیل و قرآن میگردد. «الصَّالِحِینَ»: (نگا: بقره / . صالح بودن، عالیترین درجه کمال انسانی در اعتقاد و ایمان و قول و عمل و اخلاق است، و بسیاری از پیغمبران از خدا تقاضا کردهاند تا ایشان را جزو صالحان قلمداد فرماید (نگا: نمل / ، قصص / ، شعراء / ، صافّات / . «أَجْرَهُ»: مراد مجموعه افتخارات دنیوی است. از قبیل: مدح او، درود فرستادن بر او تا دنیا دنیا است، بخشیدن فرزندان بایسته، ادامه خطّ نبوّت در دودمان او. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲
ترجمه
العنكبوت ٢٦ | آیه ٢٧ | العنكبوت ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْکِتَابَ»: مراد جنس کتاب است و شامل زبور و تورات و انجیل و قرآن میگردد. «الصَّالِحِینَ»: (نگا: بقره / . صالح بودن، عالیترین درجه کمال انسانی در اعتقاد و ایمان و قول و عمل و اخلاق است، و بسیاری از پیغمبران از خدا تقاضا کردهاند تا ایشان را جزو صالحان قلمداد فرماید (نگا: نمل / ، قصص / ، شعراء / ، صافّات / . «أَجْرَهُ»: مراد مجموعه افتخارات دنیوی است. از قبیل: مدح او، درود فرستادن بر او تا دنیا دنیا است، بخشیدن فرزندان بایسته، ادامه خطّ نبوّت در دودمان او.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ... (۲) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ... (۲) وَ اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي... (۲) أَمْ کُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ... (۰) وَ امْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِکَتْ... (۰) وَ آتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً... (۴) فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ مَا... (۳) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ... (۳) وَ إِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى (۰)
وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ... (۰) إِنَ إِبْرَاهِيمَ کَانَ أُمَّةً... (۰) شَاکِراً لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَ... (۰) يَا مَعْشَرَ الْجِنِ وَ الْإِنْسِ أَ... (۲) وَ إِذْ صَرَفْنَا إِلَيْکَ نَفَراً مِنَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - اسحاق و یعقوب(ع)، موهبت الهى براى ابراهیم(ع) بود. (و إبرهیم ... و وهبنا له إسحق و یعقوب)
۲ - اسحاق(ع)، پس از هجرت ابراهیم(ع) از منطقه اصلى زندگى اش، متولد شد. (و قال إنّى مهاجر ... و وهبنا له إسحق) برداشت بنابراین است که در آیات، آنچه بر حضرت ابراهیم(ع) به ترتیب رخ داده، منعکس شده است.
۳ - اسحاق و یعقوب(ع) از مقام نبوت و کتاب آسمانى، برخوردار بودند. (و وهبنا له إسحق و یعقوب و جعلنا فى ذرّیّته النبوّة) از مصداق هاى اتمّ و اکمل ذریه ابراهیم، اسحاق و یعقوب اند که خداوند به آنها، نبوت و کتاب عطا کرده است.
۴ - خداوند، پاداش ابراهیم(ع) را در همین دنیا، به او عطا کرد. (و ءاتینه أجره فى الدنیا)
۵ - ابراهیم(ع)، مستحق و سزاوار دریافت پاداش دنیوى بوده است. (و ءاتینه أجره فى الدنیا) اضافه شدن «أجر» - به ضمیرى که مرجع آن، ابراهیم(ع) است - گویاى این نکته است که او، پاداشى داشته و سزاوار آن بوده است. گفتنى است که «فى الدنیا» احتمال دارد که متعلق به «آتیناه» باشد و احتمال دارد که متعلق به «أجره» باشد. برداشت بالا بنابر احتمال دوم است.
۶ - اعطاى اسحاق و یعقوب(ع) به ابراهیم(ع) و نیز قرار دادن مقام نبوت در نسل آن حضرت، پاداش دنیوى ابراهیم(ع) از سوى خداوند بود. (و وهبنا له إسحق ... و جعلنا فى ذرّیّته النبوّة... و ءاتینه أجره فى الدنیا)
۷ - ذریه ابراهیم(ع) از مقام نبوت و کتاب آسمانى، برخوردار بودند. (و جعلنا فى ذرّیّته النبوّة و الکتب)
۸ - ابراهیم(ع) در آخرت، در زمره صالحان و شایستگان است. (و إنّه فى الأخرة لمن الصلحین)
۹ - حضرت ابراهیم(ع)، در دنیا و آخرت مورد عنایت و توجه خاص خداوند بود. (و وهبنا له إسحق ... و ءاتینه أجره فى الدنیا و إنّه فى الأخرة لمن الصلحین)
۱۰ - صالحان، در جهان آخرت، مردمى ممتاز و برجسته اند. (و إنّه فى الأخرة لمن الصلحین)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): ابراهیم(ع) از صالحان ۸; ابراهیم(ع) در آخرت ۸، ۹; پاداش دنیوى ابراهیم(ع) ۴، ۵، ۶; کتاب آسمانى نسل ابراهیم(ع) ۷; مقامات ابراهیم(ع) ۹; نبوت نسل ابراهیم(ع) ۶، ۷; نعمتهاى ابراهیم(ع) ۱; هجرت ابراهیم(ع) ۲
- اسحاق(ع): قصه اسحاق(ع) ۲; کتاب آسمانى اسحاق(ع) ۳; مکان ولادت اسحاق(ع) ۲; نبوت اسحاق(ع) ۳; نقش اسحاق(ع) ۱، ۶; وقت ولادت اسحاق(ع) ۲
- خدا: پاداشهاى خدا ۴; عطایاى خدا ۱، ۶
- صالحان: صالحان در آخرت ۱۰
- یعقوب(ع): کتاب آسمانى یعقوب(ع) ۳; نبوت یعقوب(ع) ۳; نقش یعقوب(ع) ۱، ۶