العنكبوت ٢١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=عذاب کند هر که را خواهد و بیامرزد هر که را خواهد و بسوی او بازگردانیده شوید | |-|معزی=عذاب کند هر که را خواهد و بیامرزد هر که را خواهد و بسوی او بازگردانیده شوید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::21|٢١]] | قبلی = العنكبوت ٢٠ | بعدی = العنكبوت ٢٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تُقْلَبُونَ»: بازگردانده میشوید. | «تُقْلَبُونَ»: بازگردانده میشوید. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲
ترجمه
العنكبوت ٢٠ | آیه ٢١ | العنكبوت ٢٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تُقْلَبُونَ»: بازگردانده میشوید.
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - مردم در عالَم آخرت، دو گروه اند: گروهى مشمول عذاب اند و گروهى مشمول رحمت. (ثمّ اللّه ینشئ النشأة الأخرة إنّ اللّه على کلّ شىء قدیر . یعذّب من یشاء و یرحم من یشاء)
۲ - مشمول عذاب و رحمت شدن، بستگى به مشیت خدا دارد. (یعذّب من یشاء و یرحم من یشاء)
۳ - عالم آخرت، عالم کیفر و رحمت است. (ثمّ اللّه ینشئ النشأة الأخرة ... یعذّب من یشاء و یرحم من یشاء)
۴ - ایجاد حالت ترس و امید در انسان ها، از روش هاى هدایتى قرآن است. (یعذّب من یشاء و یرحم من یشاء) این که عذاب و رحمت را خداوند، بسته به مشیت خود دانسته است، احتمال دارد به منظور یاد شده باشد.
۵ - بازگشت همه انسان ها، تنها، به خداوند است. (و إلیه تقلبون) «قلب» (ریشه «تقلبون») به معناى «بازگرداندن چیزى از جهتى به جهتى» است. با توجّه به معناى لغوى آن، «تقلبون»، به معناى «ترجعون» است.
۶ - بازگشت انسان ها به خدا، قهرى و گریزناپذیر است. (و إلیه تقلبون)
موضوعات مرتبط
- انسان: انسان ها در آخرت ۱; فرجام انسان ۵
- بازگشت به خدا :۵ حتمیت بازگشت به خدا ۵ ۶
- ترس: ترس و امیدوارى ۴
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۵
- خدا: آثار مشیت خدا ۲
- رحمت: رحمت اخروى ۳; مشمولان رحمت اخروى ۱; منشأ رحمت ۲
- عذاب: مشمولان عذاب اخروى ۱; منشأ عذاب ۲
- کیفر: کیفر اخروى ۳
- هدایت: روش هدایت ۴