العنكبوت ١٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گفتند آنان که کفر ورزیدند بدانان که ایمان آوردند پیروی کنید راه ما را و باید به دوش کشیم گناهان شما را و نیستند حملکنندگان گناهان ایشان به چیزی همانا ایشانند دروغگویان | |-|معزی=و گفتند آنان که کفر ورزیدند بدانان که ایمان آوردند پیروی کنید راه ما را و باید به دوش کشیم گناهان شما را و نیستند حملکنندگان گناهان ایشان به چیزی همانا ایشانند دروغگویان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = العنكبوت ١١ | بعدی = العنكبوت ١٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِتَّبِعُوا سَبِیلَنَا»: از راه و روش ما پیروی کنید. از آئین و مکتب ما پیروی کنید. «وَ لْنَحْمِلْ»: باید که برداریم. به گردن میگیریم. «مِن شَیْءٍ»: اصلاً. به هیچ وجه. | «إِتَّبِعُوا سَبِیلَنَا»: از راه و روش ما پیروی کنید. از آئین و مکتب ما پیروی کنید. «وَ لْنَحْمِلْ»: باید که برداریم. به گردن میگیریم. «مِن شَیْءٍ»: اصلاً. به هیچ وجه. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲
ترجمه
العنكبوت ١١ | آیه ١٢ | العنكبوت ١٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِتَّبِعُوا سَبِیلَنَا»: از راه و روش ما پیروی کنید. از آئین و مکتب ما پیروی کنید. «وَ لْنَحْمِلْ»: باید که برداریم. به گردن میگیریم. «مِن شَیْءٍ»: اصلاً. به هیچ وجه.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۳، سوره عنكبوت
- حاصل و خلاصه اى از غرض و مفاد سوره عنكبوت و اشاره به مكى بودن آن
- بيان سنت الهى مبنى بر امتحان و آزمايش امت ها
- علت فتنه و امتحان الهى : تمايز راستگويان از دروغ گويان در ادعاى ايمان
- معناى آيه : ((ام حسب الذين يعملون السيئات ان يسبقونا...))
- مفاد آيه : ((من كان يرجو القاء الله ...)) و مردا از ((لقاء الله ))
- امر به نيكى به والدين و نهى از پيروى ايشان در شرك ورزيدن به خدا
- وصف مؤ منين زبانى كه ايمان عاريتى دارند
- طائفه مورد بحث در آيات سابق همان منافقين اند
- مشركين نه تنها عذاب ديگران را بدوش نمى كشند بلكه عذابشان مضاعف خواهد بود
- رواياتى در معنى و شاءن نزول آيه : ((احسب الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...))
- داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او
- رواياتى كه مى گويد امت اسلام پس از پيامبر(ص ) در بوته فتنه و آزمايش قرار مىگيرند
- دو روايت در ذيل : ((ليحملن اثقالهم و اثقالا مع اثقالهم ))
نکات آیه
۱ - اغواگران کافر، براى مرتد ساختن مسلمانان، در تلاش بودند. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم) برعهده گرفتن بار خطاى مسلمانان، از سوى کافران، با بیان فعل امر (لنحمل خطایاکم) هنگام دعوت از آنان براى تبعیت از خط و راه کافران، حکایت از نوعى برخورد اغواگرانه دارد.
۲ - بازگشت به کفر، پس از اسلام آوردن، در دید مسلمانان، داراى گناهى سنگین بود. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم) این که کافران، در دعوت از مسلمانان، خطا و گناه بازگشت به کفر را، برعهده مى گیرند و آن را به آنان اعلام مى کنند، نشان مى دهد که مسلمانان، بازگشت به کفر را گناه و خطایى سنگین مى دانسته اند.
۳ - کافران مکه، به هنگام دعوت از مسلمانان به بازگشت از اسلام، به آنان اعلام کردند که در صورت مرتد شدن، گناهان شان را برعهده خواهند گرفت. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم) امر «لنحمل» دلالت بر تعهد کافران در قبول گناه ارتداد مسلمانان مى کند.
۴ - کافران مکه، براى عقیده خود، هویتى مستقل، قائل بودند. (اتّبعوا سبیلنا)
۵ - مسلمانان در مکه، هم مورد آزار و اذیت جسمى بودند و هم در معرض تبلیغات منفى کافران قرار داشتند. (و من الناس من یقول ءامنّا باللّه فإذا أوذى فى اللّه...و قال الذین کفروا... اتّبعوا سبیلنا)
۶ - کافران مکه، به رغم اعلام صریح، هرگز اندکى از گناه ارتداد مسلمانان را، برعهده نمى گرفتند. (و قال الذین کفروا ... و لنحمل خطیکم و ما هم بحملین من خطیهم من شىء) در «و ما هم بحاملین...» دو احتمال وجود دارد: یکى، به قرینه اعلام دروغ بودن ادعاى برعهده گیرى گناه ارتداد، این است که آنان، حاضر به قبول گناه نیستند. دیگر این که چنین امرى، شدنى نیست. برداشت بالا، بنابراحتمال نخست است.
۷ - هر کسى، مسؤول گناه خودش است. (و ما هم بحملین من خطیهم من شىء) بنابراین که جمله «و ما هم بحاملین...» در صدد بیان قاعده اى کلى، به صورت بیان قضیه خارجى باشد، نکته یاد شده به دست مى آید; یعنى، نمى شود که آنان، گناهى را از گناهان مسلمانان مرتد، تحمل کنند.
۸ - کافران مکه، براى باز داشتن مسلمانان، از ایمان شان به دروغ متوسل شدند. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم ... إنّهم لکذبون)
۹ - کافران مکه، مردمى دروغگو بودند. (و قال الذین کفروا ... إنّهم لکذبون)
۱۰ - فریب دادن با تمسک به دروغ و پذیرش مسؤولیت خطا، از راه هاى ایجاد انحراف دینى است. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم ... إنّهم لکذبون)
۱۱ - برعهده گرفتن خطا و گناه ارتداد مسلمانان، از سوى کافران مکه، ادعایى دروغ و خالى از واقعیت بود. (و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم ...إنّهم لکذبون)
موضوعات مرتبط
- ارتداد: تحمل گناه ارتداد ۳، ۱۱; گناه ارتداد ۲، ۶
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱، ۵
- دروغ: اغواگرى با دروغ ۱۰
- دین: آسیب شناسى دینى ۱، ۱۰
- کافران: تلاش کافران ۱
- کافران مکه: استقلال فکرى کافران مکه ۴; بینش کافران مکه ۴; تلاش کافران مکه ۳; دروغگویى کافران مکه ۸، ۹، ۱۱; کافران مکه و گناه ارتداد ۶
- گمراهى: روش گمراهى ۱۰
- گناه: تحمل گناه دیگران ۱۰; مسؤول گناه ۷
- مسلمانان: تلاش براى ارتداد مسلمانان ۱، ۳; ممانعت از ایمان مسلمانان ۸
- مسلمانان مکه: اذیت مسلمانان مکه ۵; تبلیغ علیه مسلمانان مکه ۵، ۸