القصص ١٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بیامرز مرا پس آمرزید او را که او است آمرزنده مهربان | |-|معزی=گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بیامرز مرا پس آمرزید او را که او است آمرزنده مهربان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = [[نازل شده در سال::11|١١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::16|١٦]] | قبلی = القصص ١٥ | بعدی = القصص ١٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ظَلَمْتُ نَفْسِی»: (نگا: نمل / ). | «ظَلَمْتُ نَفْسِی»: (نگا: نمل / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۱
ترجمه
القصص ١٥ | آیه ١٦ | القصص ١٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ظَلَمْتُ نَفْسِی»: (نگا: نمل / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۲۱، سوره قصص
- فصل دوم از داستان موسى (عليه السلام ): حوادث بعد از بلوغ و بيرون رفتن از مصربه سوى مدين و...
- مراد از اينكه موسى (عليه السلام ) بعد از قتل (خطاءى ) مرد قبطى گفت : ((هذا منعمل الشيطان انه عدو مضل مبين )) و استغفار كرد
- مفاد آيه : ((قال رب بما انعمت على فلن اكون ظهيرا للمجرمين )) و وجوهى كه در معناى آنگفته شده است
- مراد از ((مجرمين )) در قول موسى (ع ) (فلن اكون ظهيرا للمجرمين )
- بحث روايتى (چند روايت درباره آمدن موسى (عليه السلام ) به مصر و كشتن مرد قطبىبه خطا و اينكه گفت : ((هذا من عمل الشيطان ...)) و ((رب انى ظلمت نفسى فاغفرلى )))
نکات آیه
۱ - قتل مرد قبطى، ظلم موسى(ع) به خود و باعث به خطر افتادن جان او از سوى فرعونیان (فوکزه موسى فقضى علیه ... قال ربّ إنّى ظلمت نفسى) موسى(ع) در پیشگاه پروردگار اعتراف کرد که مرتکب خطاى بزرگى شده و با کشتن مرد قبطى، در معرض خطرى جدى قرار گرفته است.
۲ - اعتراف صریح موسى(ع) در پیشگاه پروردگار، به اشتباه خویش در قتل مرد قبطى و درخواست آمرزش از ساحت او و نجات از شرّ فرعونیان (قال ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفرلى) مقصود موسى(ع) از آمرزش در «اغفرلى» زدوده شدن پى آمد کار وى و رهایى از انتقام فرعونیان است.
۳ - ارتکاب هر عمل خطا و ناپسند، ظلم به خویشتن است. (قال ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفرلى)
۴ - پذیرفته شدن تقاضاى موسى(ع) از سوى خداوند و تعلق اراده او بر بخشودن خطاى موسى(ع) و نجات وى از فرعونیان (قال ربّ ... فاغفرلى فغفر له)
۵ - بخشودن گناه گنه کاران، مقتضاى آمرزش گرى و مهرورزى خدا نسبت به بندگان (فغفر له إنّه هو الغفور الرحیم)
۶ - خداوند، غفور (آمرزنده) و رحیم (مهربان) است. (إنّه هو الغفور الرحیم)
۷ - تشویق شدن گنه کاران به آمرزش خواهى از ساحت پروردگار و نوید غفران و رحمت به آنان (إنّه هو الغفور الرحیم)
موضوعات مرتبط
- آمرزش: مشمولان آمرزش ۴; منشأ آمرزش ۵
- استغفار: تشویق به استغفار ۷
- اسماء و صفات: رحیم ۶; غفور ۶
- اقرار: اقرار به خطا ۲
- بشارت: بشارت آمرزش ۷; بشارت رحمت خدا ۷
- خدا: آثار رحمت خدا ۵; آثار مهربانى خدا ۵; آمرزشهاى خدا ۴; بشارتهاى خدا ۷; تشویقهاى خدا ۷; نجات بخشى خدا ۴
- خطا: آثار خطا ۳
- خود: ظلم به خود ۱، ۳
- عمل: آثار عمل ناپسند ۳
- فرعونیان: آثار قتل فرعونى ۱; درخواست نجات از فرعونیان ۲
- گناه: آمرزش گناه ۵
- گناهکاران: آمرزش گناهکاران ۷; رحمت بر گناهکاران ۷
- موسى(ع): آمرزش موسى(ع) ۴; اجابت دعاى موسى(ع) ۴; استغفار موسى(ع) ۲; اقرار موسى(ع) ۲; خطاى موسى(ع) ۲; دعاى موسى(ع) ۲; زمینه ناامنى موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۲; موسى(ع) و ظلم ۱; نجات موسى(ع) ۴