النمل ١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=طس این است آیتهای قرآن و کتابی آشکار | |-|معزی=طس این است آیتهای قرآن و کتابی آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النمل | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النمل | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::1|١]] | قبلی = سوره النمل | بعدی = النمل ٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«طس»: حروف مقطّعه است (نگا: بقره / و (طا. سین) خوانده می‌شود (نگا: المصحف المیسّر). «تِلْکَ ...»: (نگا: یوسف / . «کِتَابٍ مُبِینٍ»: از آنجا که (کتاب) همراه صفت (مُبین) آمده است، عطف آن بر (الْقُرْآنِ) از قبیل عطف صفت بر موصوف است (نگا: مائده / ، انبیاء / ). | «طس»: حروف مقطّعه است (نگا: بقره / و (طا. سین) خوانده می‌شود (نگا: المصحف المیسّر). «تِلْکَ ...»: (نگا: یوسف / . «کِتَابٍ مُبِینٍ»: از آنجا که (کتاب) همراه صفت (مُبین) آمده است، عطف آن بر (الْقُرْآنِ) از قبیل عطف صفت بر موصوف است (نگا: مائده / ، انبیاء / ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۰
ترجمه
| سوره النمل | آیه ١ | النمل ٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«طس»: حروف مقطّعه است (نگا: بقره / و (طا. سین) خوانده می‌شود (نگا: المصحف المیسّر). «تِلْکَ ...»: (نگا: یوسف / . «کِتَابٍ مُبِینٍ»: از آنجا که (کتاب) همراه صفت (مُبین) آمده است، عطف آن بر (الْقُرْآنِ) از قبیل عطف صفت بر موصوف است (نگا: مائده / ، انبیاء / ).
تفسیر
نکات آیه
۱ - آیات قرآن، داراى عظمت و منزلتى والا در نزد خداوند (تلک ءایت القرءان) «تلک» براى مشارالیه بعید وضع شده است به کارگیرى آن براى اشاره به آیاتى که پیش رو داریم بیانگر مطلب یاد شده است.
۲ - سوره هاى قرآن، داراى ساختارى بندبند به نام آیه (تلک ءایت القرءان)
۳ - قرآن، کتابى روشن و قابل فهم براى همگان (تلک ءایت القرءان و کتاب مبین) «إبانة» (مصدر «مبین»)، گاهى لازم و به معناى وضوح و روشنى به کار مى رود و گاهى متعدى و به معناى ایضاح و روشنگرى. بنابراین، «مبین» هم مى تواند به معناى واضح و روشن باشد و هم به معناى ایضاح کننده و روشنگر. برداشت یاد شده بر پایه معناى اول است. گفتنى است که حذف متعلق «مبین» - برپایه معناى اول - بیانگر آن است که فهم قرآن، اختصاص به قشر خاصى ندارد; بلکه همگان مى توانند از این سفره الهى بهره مند شوند.
۴ - قرآن، کتابى است روشنگر راه سعادت. (و کتاب مبین)
۵ - نوشته شدن قرآن توسط کاتبان وحى در پى نزول هر آیه یا هر سوره آن (تلک ءایت القرءان و کتاب مبین) «کتاب»، مصدر به معناى مفعول (مکتوب) است. «کتاب مبین»; یعنى، نوشته اى روشن. بنابراین اطلاق «کتاب» بر قرآن مى تواند از آن جهت باشد که پس از نزول، نوشته مى شد و یا توصیه اى است بر این که باید نوشته شود.
روایات و احادیث
۶ - «عن سفیان بن السعید الثورى، قال: قلت لجعفربن محمدبن على بن الحسین بن على بن أبى طالب. یابن رسول اللّه ما معنى قول اللّه عزّوجلّ... و طس... قال(ع)... و أمّا طس فمعناه أنا الطالب السمیع...;[۱] سفیان ثورى گوید از امام باقر(ع) از معناى «طس» سؤال کردم، آن حضرت فرمود: معناى آن أنا «الطالب» و «السمیع» مى باشد...».
موضوعات مرتبط
- حروف مقطعه: مراد از حروف مقطعه ۶
- قرآن: آیه بندى قرآن ۲; تاریخ قرآن ۵; روشنگرى قرآن ۴; ساختار قرآن ۲; سهولت فهم قرآن ۳; عظمت آیات قرآن ۱; کتابت قرآن ۵ ; وضوح قرآن ۳; ویژگیهاى قرآن ۲، ۳، ۴
منابع
- ↑ معانى الأخبار، ص ۲۲، ح ۱; نورالثقلین، ج ۴، ص ۷۴، ح ۵.
