الأنبياء ٩٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=همانا این است ملت شما ملتی یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید
|-|معزی=همانا این است ملت شما ملتی یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::92|٩٢]] | قبلی = الأنبياء ٩١ | بعدی = الأنبياء ٩٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::92|٩٢]] | قبلی = الأنبياء ٩١ | بعدی = الأنبياء ٩٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«هذِهِ»: خطاب به همه انسانها در تمام قرون و اعصار است، و اشاره به مشارالیه ذهنی دارد که طریقت انبیاء و ملّت توحید، یعنی آئین یکتای اسلام است. یا اشاره به جماعت انبیاء دارد. «أُمَّةً»: ملّت و جماعت. دین و آئین. حال است. معنی آیه می‌تواند چنین هم باشد: این دین، آئین یکتای همه پیغمبران و مردمان گذشته و حال و آینده جهان است، و ... مراد اتّحاد در اصول دین اسلام است.
«هذِهِ»: خطاب به همه انسانها در تمام قرون و اعصار است، و اشاره به مشارالیه ذهنی دارد که طریقت انبیاء و ملّت توحید، یعنی آئین یکتای اسلام است. یا اشاره به جماعت انبیاء دارد. «أُمَّةً»: ملّت و جماعت. دین و آئین. حال است. معنی آیه می‌تواند چنین هم باشد: این دین، آئین یکتای همه پیغمبران و مردمان گذشته و حال و آینده جهان است، و ... مراد اتّحاد در اصول دین اسلام است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵


ترجمه

این (پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّت واحدی بودند (و پیرو یک هدف)؛ و من پروردگار شما هستم؛ پس مرا پرستش کنید!

|[گفتيم:] اين است آيين شما كه آيينى يگانه است [با يك هدف و يك خدا]، و من پروردگار شمايم، پس مرا بپرستيد
اين است امت شما كه امتى يگانه است، و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد.
این طریقه شما آیین یگانه (و پاک اسلام) است و من یکتا پروردگار و آفریننده شما هستم، پس تنها مرا پرستش کنید.
و بی تردید این [اسلام] آیین [حقیقی] شماست در حالی که آیینی یگانه است و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید.
اين شريعت شماست، شريعتى يگانه. و من پروردگار شمايم، مرا بپرستيد.
این امت شماست که امتی یگانه است و من پروردگار شما هستم، پس مرا بپرستید
[اى مردم،] همانا اين آيين شماست، آيينى يگانه- يعنى دين اسلام كه همه پيامبران بر آن بودند- و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد.
این (پیغمبران بزرگی که بدانان اشاره شد، همگی) ملّت یگانه‌ای بوده (و آئین واحد و برنامه‌ی یکتائی دارند) و من پروردگار همه‌ی شما هستم، پس تنها مرا پرستش کنید (چرا که ملّت واحد، با برنامه‌ی واحد، باید روبه خدای واحد کند).
(ای پیامبران!) اینان بی‌گمان امت شمایند؛ امتی یگانه. و منم پروردگارتان، (پروردگاری یگانه). پس تنها مرا بپرستید.
همانا این است ملت شما ملتی یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید


الأنبياء ٩١ آیه ٩٢ الأنبياء ٩٣
سوره : سوره الأنبياء
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«هذِهِ»: خطاب به همه انسانها در تمام قرون و اعصار است، و اشاره به مشارالیه ذهنی دارد که طریقت انبیاء و ملّت توحید، یعنی آئین یکتای اسلام است. یا اشاره به جماعت انبیاء دارد. «أُمَّةً»: ملّت و جماعت. دین و آئین. حال است. معنی آیه می‌تواند چنین هم باشد: این دین، آئین یکتای همه پیغمبران و مردمان گذشته و حال و آینده جهان است، و ... مراد اتّحاد در اصول دین اسلام است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- امت اسلام، امتى واحد و داراى دینى یکتا (إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ) «هذه» مبتدا و مشارالیه آن امرى است که در ذهن مخاطبان مستحضر است و «أُمّتکم أُمّة واحدة» خبر «هذه» و حال است. این جمله مثل «هذا بعلى شیخاً» بیانگر آن امر در ذهن است. گفتنى است «أُمّة» در نزد برخى از اهل لغت به معناى مجموعه انسان هایى است که در چیزى مانند دین، زمان و مکان واحد اجتماع کرده و مشترک باشند (مفردات راغب) و در نظر برخى دیگر به معناى دین و ملت است (لسان العرب).

۲- پیامبران(ع) و پیروان آنان، همگى امتى واحد و داراى دینى واحد بودند. (إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ) برداشت بالا مبتنى بر این است که مخاطب آیه شریفه، پیامبران الهى باشند که در آیات پیشین از آنان یاد شده است، چون این آیه در پایان نقلِ داستان هاى آنان آمده است. جمله «و تقطّعوا أمرهم بینهم» (دینشان را میان خود پاره پاره کردند) شاهد این مطلب مى باشد. گفتنى است در آیه هاى ۵۱ و ۵۲ سوره «مؤمنون» (۲۳) نیز به صراحت، پیامبران مورد خطاب قرار گرفته اند: (یا أیها الرسل کلوا من الطیبات... و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة واحدة و أنا ربّکم فاتّقون).

۳- توحید، اساس وحدت ادیان الهى است. (إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم فاعبدون)

۴- تنها خداوند، پروردگار شایسته پرستش است. (أنا ربّکم فاعبدون )

۵- ربوبیت خدا نسبت به آدمیان، مستلزم پرستش او است. (أنا ربّکم فاعبدون ) برداشت یاد شده از تفریع «اعبدون» به «أنا ربّکم» استفاده مى شود.

۶- بشر، مأمور پرستش و عبودیت خداوند واحد است. (و أنا ربّکم فاعبدون )

۷- اعتقاد به پروردگار یکتا، محور وحدت انسان ها و تشکل امّت واحده است. (إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم فاعبدون)

موضوعات مرتبط

  • اتحاد: اتحاد دینى ۱; ملاک اتحاد ۷
  • ادیان آسمانى: هماهنگى ادیان آسمانى ۳
  • امت: امت واحده ۱، ۲، ۷
  • انسان: تکلیف انسان ۶; عبودیت انسان ۶
  • توحید: توحید در ادیان آسمانى ۳; توحید ربوبى ۴; توحید عبادى ۴، ۶
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۵
  • دین: اصول دین ۳
  • عبادت: عبادت خدا ۵
  • عقیده: عقیده به توحید ربوبى ۷
  • مسلمانان: اتحاد مسلمانان ۱; دین مسلمانان ۱

منابع