طه ٩٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بدینسان خوانیم بر تو از داستانهای آنچه بگذشت و همانا آوردیم تو را از نزد خویش یادآوری را | |-|معزی=بدینسان خوانیم بر تو از داستانهای آنچه بگذشت و همانا آوردیم تو را از نزد خویش یادآوری را | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | {{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::99|٩٩]] | قبلی = طه ٩٨ | بعدی = طه ١٠٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«کَذلِکَ»: این چنین اخبار گذشتگان را. همان گونه که خبر موسی را برایت روایت کردیم، تو را از سرگذشت ملّتهای گذشته دیگر مطلع میسازیم. «ذِکْراً»: مراد قرآن است (نگا: آلعمران / ، حجر / و . | «کَذلِکَ»: این چنین اخبار گذشتگان را. همان گونه که خبر موسی را برایت روایت کردیم، تو را از سرگذشت ملّتهای گذشته دیگر مطلع میسازیم. «ذِکْراً»: مراد قرآن است (نگا: آلعمران / ، حجر / و . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۴
ترجمه
طه ٩٨ | آیه ٩٩ | طه ١٠٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَذلِکَ»: این چنین اخبار گذشتگان را. همان گونه که خبر موسی را برایت روایت کردیم، تو را از سرگذشت ملّتهای گذشته دیگر مطلع میسازیم. «ذِکْراً»: مراد قرآن است (نگا: آلعمران / ، حجر / و .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹۹ - ۱۱۴ سوره طه
- اشاره به اينكه از آيه :((من اعرض عنه فانه يحمل ...(( تجسم اعمال استفاده مى شود
- معناى جمله : ((و نحشر المجرمين يؤ مئذ زرقا
- بيان وضع كوهها در روز قيامت
- حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن
- ذلت تمام موجودات در برابر خداوند در قيامت
- معناى آيه : ((ولا تجعل بالقرآن ...(( و اشاره به اينكه از آن استفاده مى شود كه قرآن يكبار دفعتا و بار ديگر تدريجا نازل گرديده است
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته )
- روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى
- چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...((
نکات آیه
۱ - لزوم توجه به روش قرآن در نقل سرگذشت پیشینیان (کذلک نقصّ علیک من أنباء ما قد سبق ) «کذلک» براى تشبیه نقل سرگذشت دیگران، به شیوه نقل داستان موسى(ع) است و ذیل آیه (آتیناک... ذکراً) بیانگر این نکته است که خداوند در آن ماجراها نیز نکته هاى پندآموز را برمى گزیند و در قرآن بازگو مى کند; همان گونه که در داستان موسى(ع) و بنى اسرائیل چنین کرد.
۲ - تداوم نقل اخبار پیامبران و امت هاى گذشته، از وعده هاى خداوند به پیامبر(ص) (کذلک نقصّ علیک من أنباء ما قد سبق ) «نقصّ علیک...» وعده خداوند به نقل گوشه هایى از تاریخ پیشنیان است.
۳ - داستان هاى قرآن، برگرفته شده از واقعیت هاى تاریخى است. (نقصّ علیک من أنباء ما قد سبق ) «نبأ» به معناى خبر است و «ما قد سبق» ; یعنى، آنچه که محققاً درگذشته اتفاق افتاده است; نه آن که تخیلات و امور غیر واقعى باشد.
۴ - قرآن، عطیه بزرگ الهى به پیامبر(ص) و مایه تذکر و بیدارباش است. (و قد ءاتینک من لدنّا ذکرًا ) نکره بودن «ذکراً» دلالت بر عظمت آن دارد و مراد از «ذکر» به قرینه «من أعرض عنه» (درآیه بعد) قرآن است.
۵ - نقل داستان هاى پیشینیان در قرآن، براى یادآورى و بیدارباش است. (نقصّ علیک من أنباء ما قد سبق ... ذکرًا)
۶ - لزوم تدبّر و اندیشه کردن در داستان هاى قرآن، براى متذکّر شدن و درس آموختن (نقصّ علیک من أنباء ... ذکرًا )
۷ - «ذکر»، از اسامى و اوصاف قرآن (و قد ءاتینک من لدنّا ذکرًا )
۸ - داستان هاى قرآن، نازل شده از منبع علم الهى است; نه برگرفته شده از گفته هاى دیگران. (من لدنّا)
موضوعات مرتبط
- تدبر: تدبر درقصص قرآن ۶
- تذکر: تذکر به محمد(ص) ۴; عوامل تذکر ۴، ۵، ۶
- خدا: عطایاى خدا ۴; علم خدا ۸; وعده هاى خدا ۲
- ذکر :۷
- قرآن: تاریخ در قرآن ۱، ۲; روش تعالیم قرآن ۱; فضیلت قرآن ۴; فلسفه قصص قرآن ۵; فلسفه نزول قرآن ۴; منشأ قصص قرآن ۸; نامهاى قرآن ۷; واقعیت قصص قرآن ۳
- محمد(ص): وعده به محمد(ص) ۲
- نعمت: نعمت قرآن ۴