طه ٥٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت آیا ما را آمدی تا برون کنی ما را از زمین ما به جادوی خود ای موسی | |-|معزی=گفت آیا ما را آمدی تا برون کنی ما را از زمین ما به جادوی خود ای موسی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | {{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::57|٥٧]] | قبلی = طه ٥٦ | بعدی = طه ٥٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَرْضِنَا»: سرزمین ما. مراد مصر است. | «أَرْضِنَا»: سرزمین ما. مراد مصر است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳
ترجمه
طه ٥٦ | آیه ٥٧ | طه ٥٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَرْضِنَا»: سرزمین ما. مراد مصر است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۹ - ۷۹ سوره طه
- بيان ريشه اعتقادى اين سؤ ال فرعون كه گفت :((فمن ربكما يا موسى ((
- توضيحى پيرامون مذهب بت پرستان ديدگاه آنان درباره خدا و روششان در اتخاذ آلهه وارباب ۲۲۸
- اقوال مختلفى كه درباره مذهب و اعتقاد فرعون نقل شده است
- توضيح نكات و دقائق جواب موسى (عليه السلام ) كه در قالب برهان خلق و هدايت همه چيز رب العالمين را معرفى نمود
- بيان تناسب جواب موسى (ع ) با مقضاى مقام و اشاره به وجوه نادرست مفسرين در معناىآيه
- سؤ ال ديگر فرعون : ((فما بال القرون الاولى (( كه معاد را استعباد كره زير سؤال مى برد
- پاسخ موسى (ع ) از استعباد فرعون امر معاد را
- معناى ذيل آيه ((لا يضل ربى و لا ينسى (( و ارتباط آن با صدر آيه
- تتمه داستان هدايت عمومى و ارائه شواهدى روشن براى آن
- گفتگو به متهم ساختن موسى (عليه السلام ) به توطئه و ساحرى منجر مى شود...
- موعظه موسى (عليه السلام ) به فرعون و فرعونيان در نهى از بت پرستى
- بازتاب اندرز موسى (عليه السلام ) و عكسالعمل مردم در برابر آن
- مشاوره فرعون با ايادى خود و اتخاذ تصميمهاى محرمانه
- ترغيب و ترهيب مردم توسط فرعون در مقابله با دعوت موسى (ع )
- روياروئى موسى (ع ) با ساحران در روز موعود
- معناى جمله :((فاوجس فى نفسه خيفه موسى (( و وجوهى كه درباره مقصود از نگران شدن موسى (عليه السلام ) بعد از مشاهده سحر ساحران گفته شده است
- غلبه موسى (عليه السلام ) به ساحران و ايمان آوردن آنان
- ساحران در برابر عظمت آيت الهى به سجده افتادند
- عكس العمل فرعون در برابر ايمان آوردن ساحران بخداىمتعال
- جواب بليغ مؤ منان حاكى از تحول فكرى و معنوى آنان بعد از ايمان مى باشد
- فرعون و ساحران ، و دو ديدگاه مختلف مادى و الهى
- دنباله پاسخ ساحران كه از توبه حقيقى آنان حكايت مى كند
- بحث روايتى
نکات آیه
۱ - فرعون مدعى مالکیت خود و پیروانش (قبطیان) بر سرزمین مصر (لتخرجنا من أرضنا ) از اضافه شدن «أرض» به ضمیر متکلم «نا» برمى آید که فرعونیان، سرزمین مصر را متعلق به خویش و از آنِ خود مى دانستند و براى دیگران حقى در آن قائل نبودند.
۲ - سِحر و ساحرى، از اتهامات فرعون به موسى(ع) (أجئتنا ... بسحرک یموسى )
۳ - برنامه ریزى و توطئه براى بیرون راندن فرعون و فرعونیان از مصر و تلاش براى رسیدن به حکومت، اتهام فرعون به حضرت موسى(ع) (أجئتنا لتخرجنا من أرضنا بسحرک یموسى )
۴ - فرعون آیات و معجزات الهى موسى(ع) را سِحر خواند و آن را وسیله اى براى بیرون راندن فرعونیان از مصر دانست. (لتخرجنا من أرضنا بسحرک یموسى )
۵ - فرعون، با اعلام خطر به قبطیان در مورد خطر اخراج از مصر، به تحریک آنان در جهت مقابله با موسى(ع) پرداخت. (أجئتنا لتخرجنا من أرضنا ) در کلام موسى(ع) با فرعون، هیچ نشانه اى به چشم نمى خورد که دال بر تصمیم او بر اخراج فرعونیان از مصر باشد. آنچه موسى(ع) خواهان آن بود، نجات دادن بنى اسرائیل از بردگى و بیرون بردن آنان از مصر بود. بنابراین مطرح شدن این سخن (اخراج قبطیان) از سوى فرعون، صرفاً به جهت برانگیختن احساسات آنان علیه موسى(ع) بوده است.
۶ - اتهام زدن، از ترفندهاى قدرت ها براى مقابله با پیامبران و حق گویان (أجئتنا لتخرجنا من أرضنا بسحرک)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: مکذبان آیات خدا ۴
- انبیا: تهمت به انبیا ۶; تهمتهاى دشمنان انبیا ۶; روش برخورد دشمنان انبیا ۶
- سرزمینها:
- ادعاى مالکیت سرزمین مصر :۱
- فرعونیان: اخراج فرعونیان از مصر ۳، ۴; تحریک فرعونیان ۵; مالکیت فرعونیان ۱
- فرعون: اخراج فرعون از مصر ۳; ادعاى فرعون ۱; بینش فرعون ۴; تهمتهاى فرعون ۲، ۳، ۴; جوسازى فرعون ۵; روش برخورد فرعون ۵; مالکیت فرعون ۱
- موسى(ع): تهمت جادوگرى به موسى(ع) ۲، ۴; تهمت حکومت طلبى به موسى(ع) ۳; جوسازى علیه موسى(ع) ۵; قصه موسى(ع) ۳، ۴، ۵; مکذبان معجزه موسى(ع) ۴