مريم ٨٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=روزی که گردآوریم پرهیزکاران را بسوی خدای مهربان میهمانانی | |-|معزی=روزی که گردآوریم پرهیزکاران را بسوی خدای مهربان میهمانانی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::85|٨٥]] | قبلی = مريم ٨٤ | بعدی = مريم ٨٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَوْمَ»: در روزی. روزی را. مفعول فیه یا مفعول بِهِ است. «نَحْشُرُ»: جمع میکنیم. گرد میآوریم. «وَفْداً»: گروههای اعزامی به دربار امراء و شاهان. جمع است و مفرد آن (وافد). مانند. رَکْب و راکِب، و صَحْب و صاحِب. حال (الْمُتَّقینَ) است. | «یَوْمَ»: در روزی. روزی را. مفعول فیه یا مفعول بِهِ است. «نَحْشُرُ»: جمع میکنیم. گرد میآوریم. «وَفْداً»: گروههای اعزامی به دربار امراء و شاهان. جمع است و مفرد آن (وافد). مانند. رَکْب و راکِب، و صَحْب و صاحِب. حال (الْمُتَّقینَ) است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳
ترجمه
مريم ٨٤ | آیه ٨٥ | مريم ٨٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَوْمَ»: در روزی. روزی را. مفعول فیه یا مفعول بِهِ است. «نَحْشُرُ»: جمع میکنیم. گرد میآوریم. «وَفْداً»: گروههای اعزامی به دربار امراء و شاهان. جمع است و مفرد آن (وافد). مانند. رَکْب و راکِب، و صَحْب و صاحِب. حال (الْمُتَّقینَ) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِي... (۰) وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلاَلُهَا وَ... (۰) وَ سِيقَ الَّذِينَ کَفَرُوا إِلَى... (۱)
تفسیر
- آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم
- معناى اينكه فرمود: ((مشركين جز خداى آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند((
- مقصود آيه : ((كلا سيكفرون بعبادتهم و يكونون عليهم ضدا((
- مراد از اينكه فرمود ما نفس ها يا روزهاى زندگى آنان را مى شماريم اين است كه اعمال آنان شمرده و ضبط مى شود
- مقصود از اينكه مشركان گفتند: ((خدا فرزند گرفته (( و احتجاج خداوند در رد اين سخن باطل
- اشاره به مراد از اينكه فرمود: خداوند براى مؤ منان صالح العمل مودتى در دلها قرار مى دهد
- چند روايت در معناى جمله : ((انما نعد لهم عدا((
- رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا
- رواياتى درباره مراد از اينكه فرمود كسى مالك شفاعت نيست الا من اتخذ عندالله عهدا
- رواياتى در ذيل آيه : ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام )
نکات آیه
۱- تقوا پیشگان در روز قیامت، با اکرام و تجلیل بر خداى رحمان وارد خواهند شد. (یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفدًا) «وفد» جمع یا اسم جمع است و به هیأت هایى گفته مى شود که جهت دیدار یا کمک خواهى، به نزد دولتمردان مى روند (لسان العرب). توصیف متقین هنگام حضور در صحنه قیامت به «وفداً»، حکایت از ویژگى حضور آنان و احترام و موقعیت خاصى دارد که براى آنها در قیامت وجود خواهد داشت. این کلمه ممکن است مصدر و بیانگر نوع محشور شدن متقین باشد.
۲- متقین، داراى منزلت و تشخص ویژه در صحنه قیامت (یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفدًا)
۳- خداى رحمان، در قیامت میزبان تقواپیشگان (موحدان) خواهد بود. (یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفدًا) «وفداً» چه مصدر و بیان کننده نوع حشر باشد و چه به معناى «وافدین» گرفته شود، بر میهمان بودن متقین دلالت دارد; با این تفاوت که در صورت دوم، مى رساند که حضور آنان در صحنه قیامت فردى نبوده; بلکه به صورت گروهى خواهد بود. دراین صورت باید گفت: «وفداً» حال مقدره است; یعنى، زمان گروهى بودن از زمان حشر متأخر است; زیرا آیات بعد به حضور فردى همگان تصریح دارد.
۴- پرهیز از شرکورزى و پرستش معبودهاى باطل، نمودى کامل از تقوااست. (واتّخذوا من دون اللّه ءالهةً ... یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن) چون محور بحث در آیات گذشته، در باره شرک و پرستش معبودهاى گوناگون بود; مناسبت چنین اقتضا دارد که مراد از «متّقین» در این آیه، کسانى باشند که از شرکورزى و پرستش معبودهاى باطل پرهیز مى کنند.
۵- قیامت، روز حشر و اجتماع انسان ها (یوم نحشر) «حشر»; یعنى، جمع کردن به گونه اى که با سوق دادن همراه باشد (مقاییس اللغه).
۶- تقوا (پرهیز از شرک در عقیده و عبادت)، عامل نزدیکى انسان به خداوند و بهره بردن از رحمت گسترده او است. (یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن)
۷- برانگیختن تقواپیشگان در قیامت - با اکرام و احترام ویژه - نمودى از رحمانیت خداوند و عزّت بخشى او است. (واتّخذوا من دون اللّه ءالهةً لیکونوا لهم عزًّا... یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفدًا)
روایات و احادیث
۸- «عن أبى عبداللّه(ع) قال: سأل علىّ(ع) رسول اللّه(ص) عن تفسیر قوله «یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفداً» فقال: یا علىّ إن الوفد لایکون إلاّ رکبانا ... ; از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: حضرت على(ع) از رسول خدا(ص) درباره تفسیر سخن خداوند «یوم نحشر المتّقین إلى الرحمن وفداً» سؤال کرد،آن حضرت فرمود: اى على! همانا «وفد»، نیست مگر مرکب سواران ».[۱]
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: رحمان ۸
- انسان: حشر انسان ها ۵
- تقرّب: عوامل تقرّب ۶
- تقوا: آثار تقوا ۶; نشانه هاى تقوا ۴
- خدا: میزبانى خدا ۳; نشانه هاى رحمانیت خدا ۷; نشانه هاى عزت بخشى خدا ۷
- رحمت: زمینه رحمت ۶
- شرک: آثار اجتناب از شرک عبادى ۶; اجتناب از شرک ۴
- قیامت: تجمع در قیامت ۵; ویژگیهاى قیامت ۵
- متقین: احترام اخروى متقین ۷; تعظیم متقین ۱; حشر متقین ۱، ۷; سوارى متقین در قیامت ۹; عزت اخروى متقین ۷; فضایل متقین ۱، ۲; متقین در قیامت ۱، ۲، ۳، ۷; میزبان متقین ۳; ویژگیهاى حشر متقین ۹
- معبودان باطل: اجتناب از معبودان باطل ۴
- موحدان: موحدان در قیامت ۳; میزبان موحدان ۳
منابع
- ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۵۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۳۵۹- ، ح ۱۵۳.