النحل ٣٤

فَأَصَابَهُمْ‌ سَيِّئَاتُ‌ مَا عَمِلُوا وَ حَاقَ‌ بِهِمْ‌ مَا کَانُوا بِهِ‌ يَسْتَهْزِءُونَ‌

ترجمه

و سرانجام بدیهای اعمالشان به آنها رسید؛ و آنچه را (از وعده‌های عذاب) استهزا می‌کردند، بر آنان وارد شد.

|پس كيفر بدى‌هايى كه كردند به آنها رسيد، و آنچه مسخره‌اش مى‌كردند گريبانشان را گرفت

پس [كيفر] بديهايى كه كردند به آنان رسيد، و آنچه مسخره‌اش مى‌كردند آنان را فرا گرفت.

تا آنکه به کیفر اعمال زشت خود رسیدند و آن عذابی که به آن تمسخر می‌کردند آنها را احاطه کرد.

پس [کیفر] بدی هایی که انجام دادند به آنان رسید، و عذابی که همواره مسخره می کردند، بر آنان نازل شد.

به كيفر كردار بدشان رسيدند و همان چيزهايى كه به ريشخند مى‌گرفتند بر سرشان تاختن آورد.

کیفر آنچه کرده بودند، گریبانگیرشان شد، و [کیفر] آنچه به ریشخند گرفته بودند، فراگیرشان شد

پس كيفر كارهاى بدشان به آنان رسيد و همان چيزى كه به آن استهزا مى‌كردند- يعنى عذاب- آنان را فرو گرفت.

پس (سرانجام، سزای) بدیهائی که می‌کردند بدیشان رسید، و چیزی را که بدان تمسخر می‌نمودند آنان را (از هر سو) در برگرفت (که عذاب دوزخ است).

پس کارهای بدشان به آنان در رسید و آنچه مسخره‌اش می‌کرده‌اند آنان را فرا (و فرو) گرفت.

پس رسید بدیشان بدیهای آنچه کردند و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان استهزاء می‌کردند

النحل ٣٣	آیه ٣٤	النحل ٣٥
سوره : سوره النحل نزول : ٧ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١١ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَیِّئَاتُ»: بدیها. مضاف محذوف و در اصل چنین است: جَزآءُ سیّئات. یا این که ذکر سبب و مراد مسبّب است. «حاق»: فرا گرفت. از ماده (حیق) به معنی احاطه کردن (نگا: انعام / ، هود / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

هٰذِهِ‌ النَّارُ الَّتِي‌ کُنْتُمْ‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۲۲ - ۴۰،سوره نحل
• اعتقاد به معاد لازمه توحيد كامل است
• بيان اينكه گمراه كنندگان همانند بار گناهان ناشى از اضلالشان را بر دوش مى كشند
• چگونگى تعدد وزر و عذاب در ازاء عمل واحد
• اشاره به استفاده هاى نادرستى كه از آيه ((ليحملوا اوزارهم كاملة يوم القيمة ))
• مقصود از كسانى كه علم داده شده اند در آيه :((قال الذين اوتوا العلم ...)) معصومين عليهم السلام هستند
• معناى آيه : ((قيل للذين اتقوا ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا))
• معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ
• تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله ) به امر عدمى (ما عبدنا) در آيه و توجيه آن
• تقرير و تبيين استدلال مشركين براى بت پرستى خود
• پاسخ به دليل مشركين : تنها وظيفه پيامبران ((بلاغ مبين )) است
• تقسيم امت ها به دو طائفه هدايت يافته و گمراه
• وجه اينكه گمراهى به خلاف هدايت به خود گمراهان نسبت داده شده است
• توضيح اينكه ((ضلالت )) امر عدمى است و نمى توان گفت خدا آن را ايجاد كرده است
• تسليت و دلدارى رسول خدا(ص ): نسبت به هدايت مشركين حريص مباش
• تفسير آيه توسط جبريون و مفوضه در جهت اثبات مذهب خود
• در قيامت ياورانى هستند كه مشركين از يارى آنها بهره مند نمى شوند
• مسئله رفع اختلاف و تبين آن يكى از معرفات روز قيامت است
• اشاره به تعابير مختلف از ايجاد خداى تعالى به :قول ، كلمه ، امر، اراده و قضاى خدا در ذيل (اننقول له كن فيكون )
• بحث روايتى (رواياتى در ذيل : ((الذين اتوا العلم ))، ((... قالوا خيرا))، ((قالوااساطير الاولين )) و...)
• نقشه قريش در برابر جذابيت دعوت پيامبر اكرم (ص ) درذيل آيه ((و اذا قيل لهم ماذا...))
• روايتى درباره سلطنت و قدرت نامحدود خدا

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- اعمال سوء کافران اقوام پیشین، گریبانشان را گرفت و آنان را گرفتار عذاب کرد. (فأصابهم سیئات ما عملوا) «سیئات» (جمع سیئة) به معناى کارهاى قبیح است و اصابه سیئه مجاز عقلى و به تقدیر مضاف است. بنابراین مراد از اصابت سیئه به آنان، کیفر شدنشان به گناه آن اعمال است.

۲- اعمال انسان، داراى بازتاب است. (فأصابهم سیئات ما عملوا)

۳- منکران حقانیت کتابهاى آسمانى، گرفتار عذاب شدند. (کذلک فعل الذین من قبلهم و ما ظلمهم الله و لکن کانوا أنفسهم یظلمون . فأصابهم سیئات ما عملوا)

۴- گرفتار شدن به عذاب، در پى انکار حقانیت کتابهاى آسمانى، دستاورد خود منکران است. (کذلک فعل الذین من قبلهم و ما ظلمهم الله و لکن کانوا أنفسهم یظلمون . فأصابهم سیئات ما عملوا)

۵- گرفتار شدن به کیفر عمل خویش، نمود و مظهر ظلم به نفس است. (و لکن کانوا أنفسهم یظلمون . فأصابهم سیئات ما عملوا)

۶- کافران منکر حقانیت کتابهاى آسمانى و استهزا کننده پیامبران، داراى اعمال زشت متعددى بودند. (فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۷- عذاب موعودِ مورد استهزا قرار گرفته، کافران استهزا کننده را در احاطه خود خواهد گرفت. (کذلک فعل الذین من قبلهم ... و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) «حاق» در لغت به معناى «أحاط» است و مراد از «ما» در «ما کانوا به» عذاب است.

۸- کافران، وعده عذاب را به استهزا مى گرفتند. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) مرجع ضمیر «به»، «ما» است که مراد از آن عذاب مى باشد.

۹- به تمسخر گرفتن وعده عذاب از سوى کافران، مستمر بوده است. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۱۰- کافران منکر حقانیت قرآن، به عذاب استیصال تهدید شدند. (هل ینظرون إلاّ أن تأتیهم الملئکة أو یأتى أمر ربّک کذلک فعل الذین من قبلهم ... فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۱۱- عمل انسانها، داراى نقش تعیین کننده در سرنوشت آنان (فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) از آن جایى که آیه، گرفتار شدن به عذاب را معلول عمل سوء و نیز استهزاى انبیا معرفى کرده است، به دست مى آید که عملکرد خود انسانها در رقم زدن سرنوشت آنها مؤثر بوده است.

۱۲- ارتکاب اعمال زشت و به استهزا گرفتن وعده عذاب الهى، ظلم به نفس است. (و ما ظلمهم الله و لکن کانوا أنفسهم یظلمون . فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۱۳- هشدار خداوند استهزاگران کافر مکه (هل ینظرون إلاّ أن تأتیهم الملئکة ... کذلک فعل الذین من قبلهم ... فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۱۴- برخى از گناهان، عذابى فراگیر و سخت تر از برخى دیگر دارند. (فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) از اینکه براى «سیئه» واژه «أصاب» و براى استهزا «حاق» به کار رفته است، برداشت فوق استفاده مى شود.

۱۵- به استهزا گرفتن وعده عذاب خداوند، از زشت ترین اعمال کافران (فأصابهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) بى شک استهزاى وعده عذاب خداوند، از جمله کارهاى بد (سیئات) کافران بود; اما ذکر خاص آن پس از عام (سیئات) نشان دهنده اهمیت ویژه آن است.

موضوعات مرتبط

• استهزاگران: انذار استهزاگران ۱۳
• اقوام پیشین: آثار عمل ناپسند اقوام پیشین ۱; موجبات عذاب اقوام پیشین ۱
• انبیا: عمل ناپسند استهزاگران انبیا ۶
• انذار: انذار از عذاب استیصال ۱۰
• خدا: آثار استهزاى عذابهاى خدا ۱۲; استهزاى عذابهاى خدا ۱۵; استهزاى وعیدهاى خدا ۷، ۸، ۹، ۱۵; انذارهاى خدا ۱۳
• خود: ظلم به خود ۱۲; نشانه هاى ظلم به خود ۵
• سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۱۱
• عذاب: اهل عذاب ۳; مراتب عذاب ۱۴
• عمل: آثار عمل ۲، ۱۱; آثار عمل ناپسند ۱۲; کیفر عمل ۵
• قرآن: انذار مکذبان قرآن ۱۰
• کافران: احاطه عذاب بر کافران ۷; استهزاهاى کافران ۷، ۸، ۱۵; انذار کافران ۱۰; تداوم استهزاهاى کافران ۹; عمل ناپسند کافران ۱۵
• کافران مکه: انذار کافران مکه۱۳
• کتب آسمانى: عمل ناپسند مکذبان کتب آسمانى ۶; کیفر مکذبان کتب آسمانى ۳; منشأ عذاب مکذبان کتب آسمانى ۴; نقش مکذبان کتب آسمانى ۴
• کیفر: تناسب کیفر با گناه ۱۴
• گناه: مراتب گناه ۱۴